#okudumbitti #kehribargeçidi
Yazıcı Simonides, Kandilci Feliks , Lahit kopyacısı Linus, azatlı köle Vitalis, gezgin Al Mina, barbar yüzbaşı Geta, Çoban Fazelis.
MS 300 Roma' sının ahlâksızlığından, adaletsizliğinden, kokuşmuşluğundan dert yanan yedi insan. Ve onların hikayelerini bir mağarada birleştirecek olan 'Kehribar' köpek.
Uzun zaman önce geldiğim bu şehirde yepyeni birisi olmuştum, değişmiş, öğrenmiş, yer yer bir şeylerini yitirmiş, bambaşka biriydim artık.
Bize böyle seslenıyo ##$##yazarSeolar:i75333.$$#$$ (S:12=)
Sıcacık sarıveren bır duygusu var kıtabın dili, yormadan, bızim olanı başka bir yerde yeniden okuyor gıbi yasıyor gıbı hissettiriyor cümlelerin kelimelerin uyumu..
Elimizdeyken sevdiklerimizin değerini bilelim
Bulup yitiren bir şey olarak kalp, arıyor, deneyip yanılıyor ama yine de devam ediyor oyununu oynamaya. Hep özleyip beklediği bir yer var. Bir ev, bir insan, bir hayal.. Leylâ, Hayriye, Yılmaz, Özlem, Neriman ve isimli isimsiz daha birçok insan, bularak ve yitirerek, hayatın damarlarında dinliyorlar kalplerinin oyununu. Sonra kanat çırpıp yitirdiklerinin uzaklaşmasını seyrediyorlar ömür boyu.
Ne demiş bize arka kapak
Keyıfle biten bır kitaba bır bardak çay eşliğinde kendimce yorum nyazmakda güzelmiş ndesem gülümsersiniz biliyorum, maksat tebessüm etmk degılmi
Keyıfle okunası bir kıtap Duru bizden yansıyanlar la.tevekkeli kişi karşısında kendıni görür dıye boşuna dememişler
Ne dersınız..
Belki de aradığım öyle mucizevi bir şey değildir, diye düşündüm. Belki de her gün gördüğüm, her an karşımda olan bir şeydir aradığım."
(S: 13)
. Öykü severım okurum diyenlere sesleniyorum, kendinize bir iyilik yapın ve #OKUYUN #OKUTUN
bu kitapi benim hayatimda buyuk anlami olan biri hediye etdi, korkma kalbim ne kadar anlamli degilmi, kalp korkar ben de korkdum siz de korkacaksiniz cunku kalp sevdalanmakdan korkar ama o sevda gelince ve o kalbe sarilinca o kalp korkmaz.
bu kitapin bana cok farkli bir anlami var ama sunu diyeyim sevdiginizin kiymetini bilin yarinin ne olucagini bilemezsiniz. beklemeyin gidin soyleyin korkak kalbiniz tek oldugu icin korkak.
kitapin sonu cok etkiledi beni kimse oyle bir sonu haketmiyor cunku giden icin degil kalan olu.
Mater Serisi, #kitapyorumu
.
"İnsan denen memeli canlının yeryüzündeki en vahşi canlı olduğunu görüyorum. Dünyanın en güzel sanat eserlerini ve bilimi üreten bu beyinler, söz konusu KÖTÜLÜK olduğunda, emin ol hiçbir nöronuna sığmayacak acımasızlıklara imza atabiliyorlardır."
.
Son günlere uyan bir alıntı ile başlamak istedim. Vicdan
Öncelikle kitabın başlığından da bir veba salgını nı anlattığı açık olarak verilmiş. Peki bu veba salgınının nerdeyse dünyadaki herkesi öldürecek kadar etkin olması... Günümüzde yaşanan korona virüs salgını gibi değil çünkübu kızıl veba insanların yüzünü kızıl a çeviriyor ve sonrada ayaktan başlayan bir hissizlikle kalbe gelince tak ölüyor .Yani kimin salgına yakalanmış olduğunu görebiliyorsunuz ve ondan uzak duruyorsunuz.Ve bu salgın herşeyi değiştiriyor (hayatta kalan bir kaç kabile için ) mesela salgından önce hizmetkârı olan bir prensesin sonra o hizmetkârının kölesi olması gibi.Ne de garip öyle değilmi herşey nasıl değişiyor.!!!KESİNLİKLE OKUMANIZI TAVSİYE EDERİM!!!
Merhabalar Orhan Pamuk'tan okuduğum dördüncü kitap Kırmızı Saçlı Kadın.Bu kitabı listeme alma sebebim baba_oğul temalı olmasıydı.Bir kitabın her okuyucuda bıraktığı izlenim elbette farklıdır.Kırmızı Saçlı Kadın bende beklediğim hisleri uyandırmadı malesef.Hem bir eksiklik var gibi hem de tekrar tekrar aynı cümleleri okuyor hissine kapıldım.Konusu da ilgimi çekmedi ne yazık ki.
Orhan Pamuk'un kitapta baba_oğul ilişkisini farklı iki efsane,bunlardan biri Sophokles'in Kral Oidipus'u yani babasını öldüren oğul,diğeri Firdevsi'nin Rüstem ile Sührab yani oğlunu öldüren baba hikayesiyle anlatması,bunu Cem üzerinden uyarlaması fazla zorlama geldi bana.Kırmızı Saçlı Kadın'ı yani kitaba ismini veren kadın karakteri hiç sevmedim yaptıkları da anlamsız geldi bana.Sırf eski aşkına benziyor diye 16 yaşında ki çocuğu bile isteye hayatına dahil etmesi garipti.Kitabı okuyanlar savunmaya geçecek belki ama ben olayın ahlak kısmında degil bende uyandırdığı hissiyatsızlığındayım.Yoksa nicelerini okuyor ve hayretler içinde kalıyoruz öyle değilmi.
Kitapta tek sevdiğim yer ilk bölümde Mahmut Usta ile Cem'in kuyu kazarkenki halleri.Onunda sonu anlamsızca geldi bana ya neyse.İçinizi mi şişirdim bilmem ama bu kitabı begenmediğimi anladınız işte.Bir sonraki Orhan Pamuk kitabım Masumiyet Müzesi olur sanırım.Uzun zamandır okumak istediklerimden ya severim umarım.
Kitapla ve sevgiyle kalınız.
