"Öyle... Senin yapman gereken tek şey arabadan çıkıp kaputa yaslanmak. Eğer sana bakarsam gülümse ve izlediğin porno filmleri düşün."
Gwen'in nefesi kesildi. "Ben hiç..."
Neil bir bakışla onun inkâr cümlesini yarıda kesti. "Geçen bir yıldır konuşmalarınızı kimin dinlediğini hatırlatmamı ister misin?"
"Bu hiç adil değil! Sadece bir kere, o filmlerde hiç çekici erkek göremediğimi söylemiştim." Ve bu konuşmayı, Eliza'nın düğün arifesinde, kafası oldukça iyiyken yapmıştı.
Neil onun yalanlamasının bitmesini bekledi. "Dediğim gibi o filmlerdeki kadınları düşün ve kamera için oyna..."
"Hakkımda bilmediğin bir şey var mı?"
Bakışları onun göğüslerine kaydı, sonra tekrar gözlerine çıktı.
Gwen bütün vücudunun yandığını hissetti.
"Bayağı şey var."
Novella YayınlarıKitabı okudu
Bir Yudum Kitap
Günaydın. Sevgisiz bir asırda, sevgisiz kalabalıklar arasında savrulup gidiyoruz. En azından bir çoğumuz... Kurt Vonnegut, "Bu dünyada herkese yetecek kadar sevgi var; yeter ki insanlar aramayı bilsin." der. Belki de haklıdır, yine ve yeniden yanlış zamanda yanlış yerde bulunmuşuzdur. Bu sabah, yazar haksız çıksın ve sevgi bize rastlasın
Pygmalion Efsanesi
Pygmalion Kıbrıslı bir heykeltıraştır. Tüm mitler gibi bu mitin de birden fazla versiyonu var elbet. Bu versiyonların bazılarında Pygmalion’ın aynı zamanda bir kral olduğundan bahsedilir. Öyküye göre, Kıbrıslı Amathonte’in kızları Propoetidler, Afrodit’in (Roma Mitolojisindeki adıyla Venüs) kudretini ve tanrıçalığını reddettikleri için, Afrodit
Saklı Bahçe/Kate Morton
Kurtarılmayı bekleyen bir kız asla kendini kurtarmayı öğrenemez.Fırsatı olsa bile cesareti yoktur.Öyle biri olma Eliza.Kendini kurtaracak cesareti bulmalısın,başkalarına ihtiyaç duymamayı öğrenmelisin.
Eliza, usulca Vivienne’in saçlarına dokundu. “Aşk, zaman tanımaz, sevgili Vivienne. O öyle bir duygudur ki bir bakışla bile kalbimizin en tenhalarına taht kurabilir. Hele de zengin-fakir, güzel-çirkin, ya da din, dil, ırk hiç tanımaz. Aşk, bambaşka bir şeydir. Onu aklın değil, kalbin seçer. Ve siz birbirinizi seçmişsiniz.”
Sayfa 72 - Parola YayınlarıKitabı okudu
İki kadın kaygıyla saate eğilip sallayıp döndürdüler onu, sanki yaşayan bir şeyi canlandırmaya çalışıyorlardı; ama ellerinin altındaki saat tepkisiz kaldı, sonunda Evelina içini çekerek bıraktı onu elinden.
"Sanki bir şey ölmüş gibi, değil mi Ann Eliza? Oda ne kadar sessiz!"
"Sahiden, öyle değil mi?"
"Onu ait olduğu yere koyayım," diye devam etti Evelina, ölünün arkasından son görevini yerine getiren biri gibi.
Sayfa 18
öyle Eliza
.
Neden şaşırdın, sevgili Eliza?
Sen Mr Collins'i beğenmedin diye hiç bir kadının beğenmeyeceğini mi sanıyordun?
.
Sayfa 124
