kötü mü? hayır
güzel mi? hayır
sıkıcı mı? biraz
eğlenceli mi? biraz
yani başta sorun yoktu binbir hevesle okuyordum ama sonrasında sanki cümleler ve hisler tekrar ediyor gibiydi. ve belli bir süre sonra zorlama gelmeye başladı bana yazılanlar. sıkıcılaştı, bayağılaştı. hani şu romantik edebiyat yazıları olur ya günümüz yazarlarının yazdığı, o garip gureba buldukları her şeyin edebiyatını yapan ki buna çay, kahve, yağmur da dahil maalesef.
"ah çay sen ne güzel içeceksin, aklıma sevgilim geliyor seni öyle görünce" (öyle görünce? ne? çay sadece bardakta duruyor hâlbuki... ya işte buna gönül gözü denir benim gibi körler göremezler dimi)
neyse işte belli bir süre sonra insanı bıktırıyor. eee hadi bitmiyor mu, farklı bir şey anlatmıyor mu? dedirtiyor insana. o yüzdendir ki bence okumasanız da olur. okumasanız daha iyi olur, okusanız da olur. her türlü olur nolcak sanki.
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}