Aydınlık ve Karanlık' ın en eski temsilinde, Aydınlık devasa siyah bir boğa, Karanlık ise devasa beyaz bir boğa olarak resmedilir,"
Jack "Ha?" dedi. Beyazın Aydınlık siyahın Karanlık olması gerekmez mi?"
"Öyle olmalıymıș gibi görünüyor ancak eski çağdan kalma kayıtlarda bu bu șekilde geçiyor. Aydınlık ve Karanlık, her iki yaratığın da, bir diğerinin her zaman özlemini çekeceği bir şey taşıyacağı söylenir. Sahip oldukları güçle şişip kabarmış, sonsuz mücadelede karşı karşıya gelmiş, birbirlerinden kendi kendilerini yok etmeden asla elde edemeyecekleri bir şeyler almak için dövüşen iki boğa düşünün.
Sayfa 123 - PEGASUSKitabı okudu
Yaşadığımız her ânın hafızamızda o ilk saniyelerdeki gibi canlı kaldığını düşünsenize. Ne fena, unutmak ne büyük nimet! Samet Doğan'ın aynı kitabında geçer: "Böyle zamanlarda her şeyi unutup gülmeye başlamak tuhaf, fakat olması gereken bu: Çiçek solar, güneş batar, yağmur ıslatır, süt ekşir, insan unutur." Unutalım sevgili okur.
Hiç ne o öyle iskelet gibi canım :D
Annem etine dolgun, sandalye küçücük kalıyor altında. Eczacının tartısında seksen kilo. Gözüme muhteşem görünüyor. Kataloglardaki tahta göğüslü, lepiska saçlı, dümdüz karınlı, narin iskeletlere burun kıvırıyorum. Bana güzel gelen, vücut hatlarını ortaya çıkaran, sıyrılan, sıkan, koltukaltlarında dikişleri patlayacak gibi gerilen parlak renkli elbiselerin içinden etin taşması, fırlamaya hazır kalçalar, memeler, kollar, bacaklar.
Sayfa 24Kitabı okuyor
Öyle bir hale gelmişiz ki , gerçek "canlı hayat" bize adeta bir iş , ödev gibi görünüyor, onu kitaptan öğrenmeyi yeğliyoruz.
vasiyet
Yoldaşlar, ölürsem o günden önce yani, -öyle gibi de görünüyor-
Anadolu'da bir köy mezarlığına gömün beni ve de uyarına gelirse,
tepemde bir de çınar olursa
taş maş da istemez hani...
Sayfa 248Kitabı okudu
Batı cephesinde değişen bir şey yok....
Öyle görünüyor ki devletin ana demografik gücünü oluşturan Türkmenler, kendilerini kendi topraklarında ve kendi devletlerinin sınırları içinde “istenmeyen vatandaş" gibi hissediyorlar bunu hazmedemiyorlardı. İşte belki de özellikle bu hor görülme ve aşağılanma, başka bir ifadeyle bu sosyal çatışma, Türkmenlerin merkezi otoriteye karşı çıkmalarında en önemli faktörlerden birini oluşturmakta, belki de en başrolü oynamaktaydı.
Salim Koca, ayaklanmanın sebeplerinden ilkinin, Türkiye (!!!!!)Selçuklu sultanlarının, devletin kurucu ve temel unsuru olan Türkmenlere karşı izledikleri hatalı politikalar olduğunu belirtmiştir. Giyaseddin Keyhüsrev'in tahta çıktığı sene Eğirdir'de yaptırdığı kervansarayın kitabesinde kendisini Acem, Arap ve Rumların hükümdarı olarak niteledikten sonra "Ben Türkmenleri kahreden, Türkmenlerin köklerini söken bir hükümdarım..." ifadelerini kullandığına dikkat çeken Mikail
Bayram ......
Sayfa 42Kitabı okuyor
Sabahları kalkmayı canın istemedikçe şunu hatırla:
“İnsanlık görevi için kalkıyorum.” Eğer bunun için doğduysam, bunun için dünyaya gönderildiysem neden huysuzlanıyorum? Çarşaflara örtülere sarılıp kendimi ısıtayım diye mi yaratıldım?
“Fakat bu daha keyifli .” Öyleyse keyif çatmak için mi dünyaya geldin, eyleme geçmek, çaba harcamak için değil mi yani? Bitkilerin, küçücük kuşların, karıncaların, örümceklerin, arıların üstlerine düşen her şeyi yaptıklarını, ellerinden geldiğince dünyanın düzenine katkıda bulunduklarını görmüyor musun? Ve sen insanların görevlerini yerine getirmesini
istemiyorsun öyle mi ? Kendi doğanın sana buyurduklarını yapmakta acele etmeyeceksin öyle mi?
“Fakat dinlenmem gerek.” Tabii ki, benim de dinlenmem gerek. Yine de doğa yemek, içmek gibi bunun da yararlı dinlenme ölçülerini ve sınırlarını belirlemiştir, oysa sen yararlı dinlenme ölçüsünü aşıyorsun. Fakat eyleme gelince gereğinden azını yapıyorsun, hatta payına düşen ölçünün altında kalıyorsun.
Aslında sen kendini sevmiyorsun; sevseydin doğanı ve doğanın gereğini de severdin. İşlerini seven insanlar, çalışırken yemek yemeyi, yıkanmayı dahi unuturlar. Fakat sen kendi doğana, bir işlemecinin işlemesine dansçının dansa, paragözün paraya, kendini beğenmiş birinin küçücük şöhretine verdiğinden daha az değer veriyorsun. Ve böyle insanlar ne olursa olsun işlerine karşı tutkulu bir sevgi beslerler; yemek yemeyi, uyumayı unuturlar ve zamanlarını harcadıkları işleri daha da ileri götürmek isterler. Toplum yararına olan işler sana daha değersiz ve daha itibarsız mı görünüyor?
Sayfa 42 - Türkiye iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
