Chunk u iyi bi kukla oynatıcısına benzettim. İpleri kuklasinin bütün eklemlerine takacak kadar cesur. Onca ip ile nasıl baş edebiliyor inanın ben de çözmüş değilim. Parmak eklemlerin de bile ipler olan ,her detaya uzanilmis ve düğüme dönüşmeyen ipli kukla gösterisi, iştee karşınızda. Karakterlerin olaylara yaklaşımları öyle bi anlatilmış ki, kafanizda karakteri yaratmakta ve kendinizi yonetmen koltuğuna oturtmakta hic zorlanmiyorsunuz. Kitabin ortalarinda aklima " Abuzer kadayif " filmi geldi. Alkış ve beğenilmenin budalasina nasil dönüşebileceği bi insanin. Oysaki amaç başlarda hep o özel insanin sizi beğenmesiyken nasil oluyorda bu kadar çamurlasabiliyor işler. Çamurdan yaratıldığımız dogru olmalı. Masalların ve efsanelerin , kimliğini kaybetmiş düş gezginlerinin ve bizlerin içinde yer aldiği bu tuhaf dunyada, her seyin ; sıkıcılıktan uzaklaşması için, içilen içkilerin ve çevirilen sayfalarin, fark edilebilmek icin kelimelere attirilan taklalarin, yuceler yucesi Sezarin, kokusmus baliklarin, suan cumlenin sonuna nasil ulasacagimi bilmiyorum, kayboldum, ilk kez, demek ki cumlelerin icinde de kaybolabiliyormus insan.
Meraklanmayın siz kitapta kaybolsaniz da ,chuck sizi bulur. Ondan ve onun acımasızlığından kaçış yok.