Ne güzel şey hatırlamak seni:
ölüm ve zafer harabeleri içinden,
hapiste
ve yaşım kırkı geçmiş iken...
Ne güzel şey hatırlamak seni:
bir mavi kumaşın üstünde unutulmuş olan elin
ve saçlarında
vakur yumuşaklığı canımın içi İstanbul toprağının...
İçimde ikinci bir insan gibidir
seni sevmek saadeti...
...
Nâzım Hikmet
Sayfa 55 - Gerçek Yayınevi, 1. Baskı, Ağustos 1967.