Bir Delinin Anı Defteri - Palto - Burun - Petersburg Öyküleri ve FaytonNikolay Gogol · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201955.9k okunma
Bülbülü öldürmek günahtır.
Kimi zaman kaşlarınızı çatacağınız, kimi zaman yüzünüzde tebessüm hissedeceğiniz ve kimi de duygu dolacağınız kitap, Bülbülü Öldürmek.
Kitabın arka kapağını okuyan her kişi bu kitabı ırkçılık üzerine sanmıştır. Ki ben de öyle idim. Fakat kitaba başladığım zaman kitabın sadece ırkçılık üzere olmadığını anladım.
Bir kasaba ve yakınlık duyacağın güzel karakterler (Yazar Harper Lee'nin eline sağlık, bizi kendine çekmeyi başardı.). Kitabı bir anlamda yaşayacaksınız.
Ana karakterimiz Scout cidden çocukluğunu yaşıyor. Okurken klasik bir düşünce yaşadım.
"Bir şimdiki çoculara bak bir de Scout, Jem ve Dill'e" düşüncesi beni kitaba bağladı.
Atticus karakteri, içinde ırkçılık bulunduran bir kitaba çok iyi gitmiş. Adam resmen idol.
Ayrıca 2. Kitabı da var. Tespih Ağacının Gölgesinde. Bu isim siz ilk kitabı okuyunca anlamlanacak. Bu ikinci kitapta anlatıcımız artık çocuk değil. 20 yıl sonra çocukluğunu geçirdiği kasabaya geri dönüşünü anlatıyor. İlk kitabı okuyan ikinci kitabı okumadan geçmez diyorum.
Anlatıcımızın 1. Tekil kişi (senli benli) olması kitabın sıcaklığını arttırıyor. Ki bu özellik benim için birçok kitapta geçerli.
Ve bence bu kitap...
OKUNMALI
Harper Lee 
Bülbülü Öldürmek
Dünya dört buçuk milyar yıl yaşındadır...
Bunun sadece %0.1 lik zaman dilimine sığan insanlık tarihinin dünyaya gelmiş tek ırk olduğunu düşünmek ziyadesiyle kıt bir akıl gerektirir.
Bu dünyaya binlerce Adem gelmiş geçmiştir, hepsinin soyu ve genetiği çok farklı olmuştur.
Ve bazılarına bizim gibi kutsal kitaplar inmiştir, onların hepsi de dünyanın tek ırkı kendileri sanmıştır.
Bunun bazıları da gün ışığına dayanıklı genetiğe sahip olmadığı için yer altına inmiştir...
Dünyanın birçok yerinde yer altında yüz binlerce kişinin yaşayabileceği, dev yeraltı şehirlerini kimler inşa etmiştir?
Bunları hiç düşündünüz mü?
Öyle ki duvarlarında tek bir murç ya da kazma izine bile rastlanmayıp, sanki lazerle dümdüz kesilmiş gibidir...
Öyle ki onların genetik yapıları çok daha farklı yeteneklere mahal verebiliyordu, öyle ki düşünce gücü ile inşaya kadar..
Ve biz algılamıyoruz diye bunlar yok değil. Karıncalar bizi algılayabiliyor mu? Ya da görebiliyorlar mı? veya varlığımızdan haberdarlar mı?
Onlara da sorarsan kendi aralarında konuşurlarken, herhalde bizim varlığımızın gerçekliğine alay ederlerdi...
Tıpkı sizin gibi...
Bir de bunlar ille kötü varlıklar olması şart değil, bunların birçoğu Allah'ın farkındaydı ve onun yarattığı canlının kılına dahi zarar gelmemesi hassasiyetinde varlıklardı..
Biz aklımızı cinlerle perilerle bozduğumuz için, aklımız başka şeye çalışmıyor.
...kara sevda”ya tutulmuş olan erkek, aslında, hastalığının yabancılaşma olduğunu dile getirmeye çalışmaktadır. O, kendi benliğinin sihirli çemberinden kurtulup, başka bir kimseye yaklaşarak onunla birleşecek kadar sevmek yeteneğini hiçbir zaman kendinde bulamamıştı.
Öyleyse ne yaptı? Bir sevgi ve dostluk ilişkisi için duyduğu özlemin hepsini bir kadına aktardı, onunla birlikte olduğu zamanlar sevgiyi yaşadığını sandı; oysa gerçekte, sevgiyi değil, sevginin hayalini yaşıyordu. Öyle ki, bu tipler, tutku nesnelerini, sevgi, özlem, mutluluk ve hayat-doluluk gibi duygusal değerlerle donatıp yükledikçe, kendi yönlerinden yoksullaşırlar ve sevgililerinden ayrılınca da kendilerini boşlukta hissederler. Söz konusu erkek de, sevgi hayaline kapılmış, sevdiği kadını gerçekte kendisine bir aşk tanrıçası yapmış ve onunla birlikte olduğu zamanlar sevgiyi yaşadığını sanmıştır. Sevdiği kadında duygusal bir ilgi uyandırdığı halde, aslında, kendi duygusal sağırlığını, kapalılığını bir türlü yenememiştir. Sevgilisinden ayrılması, onun sandığı gibi, sevdiği bir kişiyi kaybetme değil fakat, kendi sevebilme gücünü yitirmedir.
Sayfa 58 - Payel.
Seyyidim Seyyidim kelâmların öyle hoştur ki.. ❥
Zaman ve mekan içinde toplumlar ve fertler, kendi şart ve idrak seviyelerine göre, varlığı tanımış, sevmiş ve saymışlardır. Ama, hepsi de gerçek Var'ı tanıdığını, sevdiğini ve saydığını sanmıştır. Görülüyor ki, Gerçek Var' dan ve tezahürlerinden haberdar olacak, hoşlanacak ve hayranlık duyacağız. Mutlak Var'ı ve bütün varlık tezahürlerini tanı mamak cehalettir. Tıpkı bunun gibi, Mutlak Var'ı ve bütün varlık tezahürünü sevmemek ve saygı duymamak da cehalettir. Cehaletten kurtuluş, Var'ı gerçekten bilmek, gerçekten sevmek ve gerçekten saymakla mümkündür. Mutlak manada Var olan, hiç şüphesiz ne madde, ne hayat, ne de ruhtur. Bunların varlıkları mevhum değil, itibaridir. Bütün varlık tezahürleri Mutlak Varlık ile varlıkta durabilirler.
İnsanoğlu, Mutlak Varlık ve hakikatı ifade için en güzel ve yüce kavram olarak Allah sözünü seçmiştir. Bu sözü, yeniden ve şevkle kullanmak gerekir. Mutlak Varlık tektir ve Allah'tır. Tanımanın, sevmenin ve saymanın ezeli ve ebedi yönü Allah' a doğrudur.
