¶¶
İşin en kötüsü, büyüklerin şarlatanlık ettiğinden kuşkulanıyordum. Benimle konuşurken pek hoş sözler kullanıyorlardı, kendi aralarındaysa, başka bir tarzda konuşuyorlardı. Hem sonra, kutsal anlaşmaları bozdukları da oluyordu: en beğenilen, en güvendiğim dudak büküşümle yaklaşıyordum ve bana kesin bir sesle "Git, ötede oyna, yavrum, konuşuyoruz" deniyordu. Kimi zaman benden yararlandıkları duygusuna kapılıyordum.
¶¶
Sayfa 60 - Öz yaşam öyküsü, Ada Yayınları, Çeviren : Alp Tümertekin, 1983Kitabı okudu