Varım öyleyse düşünüyorum
Kırk yıldır düşündüğüm halde, düşünmeye zamanım olmadığı duygusundayım.
Varoluşumuzun en ilginç yanı bu düşünsel oyun. Acı, sevgi, kurtuluş, yalnızlık, mutluluk, kin, ölüm, ağaç, dağ, deniz, çocuk, adam, gece, sabah, evlerin duvarları, dünya, dünyayı saran boşluk, sonsuzluk, hepsi düşüncede oluşuyor. Hayır, “Cogito ergo sum” demeyeceğim. Peki ne diyeceğim?
“Varım, öyleyse düşünüyorum
… +72
Bir zamanlar en büyük hayalimizdi büyümek,
O zamanlar ne kadar Allah'a dua ederdik çabucak büyümek için,
Sahi hatırladınız mı bunları?
Bir odamız vardı zamanında sokaklarda oyun oynayacak kadar büyük,
Evin dışına çıkmak dünyayı dört gözle tanımak,
Sahi sokaktaydı o güzel aşklar,
o güzel sevgiler, sevilmeler,
Ne hoş bir kelimeydi aşk;
İçinden
"Ben, bir gün istemiyorum. Ben şimdi burada kalmanı istiyorum. Ben yeni oyun filân istemiyorum; hayallerimi gerçekleştiren oyunlar istiyorum."
"Anlamıyorum. Oyun nerede bitiyor, hayat nerede başlıyor, hiç anlamıyorum."
Öğrenmeyi hayattan soyutlayamazsınız.
Sayfa 194 - Panama Yayınları
'Hiç kitap okumayan bir adam niçin merak eder seneye yazılacak kitapları?
Bu dünyada bile yaşamayı beceremeyen niçin merak eder diğer gezegenlerdeki hayatı?
Geçmiş ve bugün ne zaman bitirildi de gelecek sorgulanıyor?
İşler hala kalleşçe hallediliyor ikili ve uluslararası ilişkilerde...
Her ülkenin sınır komşuları dost ve kardeş düşman ülkeler...
Doğru düzgün top bile oynayamıyorlar kavgasız!
Oyunları savaş gibi görenler savaşı da oyun gibi görüyor elbet...
Aynı kadına sevdalananlar birbirini vuruyor, aynı şeyden nefret edenler can ciğer arkadaş...
Bir şeyi, bir kadını, bir erkeği ya da bir ülkeyi sevmenin cezası ölüm bile olabiliyor bazı...''