İnsan, kendi bilincine sahip bir varlıktır. Şu anlamda ki: Bütün doğada yalnız bu varlık öz benliğinin bilincine varabilmiştir. Benlik bilincinin tanımını şöyle yapabiliriz: Kendi niteliğini (keyfiyet) ve yaratılışını, özyapısını, Evren'in niteliğini ve öz-yapısını, kendisi ile evren arasındaki ilişkinin niteliğini ve neliğini algılama (idrak).
“Elizabeth I filmini izleyenlerin filmden anladığı üzere, İngiltere kraliçesi olmak için bile kişinin kendi benliği için mücadele etmesi ve kendi kimliğini kendinin kurması gerekmektedir: VIII.Henry’nin kızı olmak, kurnazlık ve kararlılıkla desteklenen muazzam bir bireysel inisiyatif işidir. Her an isyana hazır ve dik başlı saray erkânını diz çöktürüp boyun eğdirmek, daha da önemlisi kendisine itaat etmelerini sağlamak için müstakbel Gloriana’nın yüzünü ağır bir makyajın ardına gizlemesi, saç şeklini, aksesuvarlarını ve tüm giyim tarzını baştan aşağı değiştirmesi gerekecektir. Öz benlik mücadelesinden başka mücadelesi, kurgulanmış bir kimlikten başka kimliği yoktur.”
Sayfa 258 - Can Yayınları, 2.baskı, 2017.Kitabı okudu
"Hayatta zor işler, kolay işler var. Bunları ayıran insan olmak zor."
"Bilgiçlik taslamak, konuşmak kolay, az ve öz konuşup susan olmak zor."
"Akıl vermek kolay, iş bozmak kolay, bozuğu onaran insan olmak zor."
"Niyet etmek kolay, başlamak kolay, bir işi bitiren insan olmak zor."
"Almak kolay, benlik, bencillik kolay, alan insan değil, veren olmak zor."
"Merak kolay, olay seyretmek kolay, bakan insan değil, gören olmak zor."
"Açları kandırmak kolay, açları doyuran insan olmak zor."
"Yemin etmek kolay, söz vermek kolay, verdiği sözde duran olmak zor."
"Kan akıtmak kolay, acıtmak kolay, acıyan yarayı saran olmak zor."
"Nefse uymak kolay, hırslanmak kolay; nefsini, hırsını yenen olmak zor."
"Hile, yalan, riya, kalleşlik kolay, doğru olmak, içten insan olmak zor."
"Yaşam kolay, doğmak, yaşlanmak kolay, insanca yaşlanmak, insan olmak zor."
"Bunu yapmalısın (veya yapmamalısın), yoksa..." buyruğu, kin uyandırır ve isyana neden olur. Öte yandan "onu istiyorsun, hak ediyorsun; o sana ait, onu elde edebilirsin, öyleyse git yakala onu" tavsiyesi sürekli olarak övgüye aç bir benlik sevgisine teşvik eder. Bu durum, öz saygı konusunda sürekli bir oburluk besler ve keşfedilmemişin keşfini teşvik eder...
Yetenekli şifacıları iş başında incelemiş olan kanser uzmanı ve psikolog Dr. Lawrance LeShan, değişmiş ruh haline girmenin dışında iki önemli ortak özellikleri olduğunu bulmuştur: kendilerini şifalanacak kişiyle birleşmiş olarak görmektedirler; kendilerini ve şifalanacak kişiyi genellikle mutlak olarak adlandırdıkları ile birleşmiş olarak hayal etmektedirler.
Cooperstein’ın şifacıları aynı zamanda egonun kapatılması; benlik ve ayrılık hissinin devreden çıkarılmasından söz ettiler. Şifalanacak bedeni devraldıklarını düşünüyorlardı. Bir şifacı, patern değişimlerini ve enerji dağılımı ile beraber bedeninin değiştiğini hissetmiştir. Şifacılar hastalık ya da ağrıyı üzerlerine almamalarına rağmen, şifalanacak kişiyle birleştiklerini imgeledikten sonra hastalığı hissediyorlardı. Bu birleşme noktasında, şifacının algısı çarpıcı olarak değişiyor, motor yetenekleri azalıyordu. Şu anda olma hissiyle doluyorlar ve geçen zamanın farkında olmuyorlardı. Kendi bedenlerinin sınırlarının farkına varmıyorlar ve hatta bedenlerini değişmiş olarak algılıyorlardı. Kendilerini daha uzun boylu, daha hafif - neredeyse fiziksel varlıklarının dışında -hissediyorlardı ve koşulsuz sevgi içinde yüzüyorlardı. Bir şifacıya göre, kendilerini “geriye kalan bir öz” olarak görüyorlardı:
Yaratılış-varlık olarak, insan, tek ve birdir; kadın-erkek ayrımı yoktur. Kuran’da da bu böyledir ve insanın tek bir nefisten, (öz, benlik) yaratıldığı vurgulanır. Erkeğin bir yaratılış üstünlüğü yoktur. Kadın, erkeğin, hem de kaburga gibi değersiz bir kemiğinden yaratılmamıştır. Din, insan merkezli tanımlanır, kendi merkezli değil. Ancak İslam rönesansından sonraki dönemde din teolojik merkezli yorumlanmaya başlamış, insan=erkek olmuş; kadın da insana en yakın yaratık derekesine düşürülmüştür.
Sayfa 103Kitabı okudu
