Öz şeirim (Şiirim)
Bu gecə yenə
Səssizlik çökdü.
Sənin gülüşlərin,
Qəmli baxışların
Artıq yuxularıma girmir.
Mən sənə yaxınlaşdıqca
Sən uzaqlaşırsan.
Ey gözəl! Hara gedirsən?!
Ver əlini mənə, gəl.
Səni əbədi qəlbimdə
Yaşadım.
Deyirlər:
"Eşq qızıl qanadlı bir quş kimidir,
Qəlbinə qonar və nəğmə söylər"
Səndə sonsuz-əbədi qəlbimə qonub
Nəğmələr söylə mənə.
Bəzən qəlbin qırıla bilər.
Küsə də bilərsən
İnciyə də bilərsən
Danışmaya da bilərsən
Ama bunu bilki
Ürəyim səninlədir hər zaman!
Öz şeirim (Şiirim)
"Zəmanə"
İndiki zəmanədə
Sevməkdə çətindir,
Sevilməkdə.
Artıq yadlarına da
Düşmürük.
Hal-əhval soran yox
Öz şeirim (Şiirim)
Gör necə həsrətlə baxıram sənə,
Bir bilsən gözlər sənin üçün necədə darıxır.
Bir bilsən, qəlbim sənsiz
Necədə döyünür
Gecənin də , səhərin də nəğməsi sənsən.
Sənin səssizliyin, məni
yaman darıxdırır
Gəl əbədi qəlbimdə yaşa.
Gəl səni əbədi qəlbimdə
yaşadım.
Gəl sənə nəğmələrdən danışım
Gəl sənə şeirlərdən danışım
Gəl, sənsiz günüm necə olur danışım
Gəl,yuxularıma gir
Gəl,əbədi birlikdə olaq
Söylə mənə gözəl.
Söylə mənə, hardan gəldin?
Söylə mənə, qəlbimi sən mi çaldın?
Söylə mənə, hardan gəldin?
Gecələr də yata bilmirəm.
Sənə məktub yazmışam
Bilirsən mi nə ?
Səni sevirəm...©