Mustafa Kemal Atatürk ♡
Kalbiyle düşünüyor Alyoşa. İnsanları sevmek için sebepler buluyor.
Karamazov Kardeşler
Uzak Batı da Yalnız Gezen Kurt
Alyoşa Karamazov bey 'in günlükleri
“Çevrem; gökyüzü, kuşlar, ağaçlar, tarlalar gibi pek çok Yaratıcı ihtişamıyla dolu olduğu hâlde sorumsuzca yaşadım; her gördüğüm şeyi kirlettim, bütün bu güzelliklerden, ihtişamdan hiç haberim olmadı.”
“İnsanların var olmasının sırrı yalnız yaşamakta değil, yaşamalarının nedenindedir. Ne için yaşadığını kesin olarak bilmeden insan yaşamayı kabul edemez, hatta dünya nimetlerine boğulsa bile kendini yok etme yoluna gider.”
“… Şunu bilin ki, hayatımızda en yüce, en güçlü ve faydalı dayanağımız ana baba evinden kalma hatıralarımızdır. Size sık sık terbiyenizden söz açılır; dediğim gibi, güzel, kutsal çocukluğunuzdan kalma bir hatıra terbiyenin en iyisidir.
Böyle hatıralardan aklına çokça toplayarak hayat yoluna çıkan insan, bütün ömrüne güvenle bakabilir. Kalbimizde kalan tek bir iyi hatıranın bile bir gün faydasını görürüz.
… Ne diye kötü olalım, değil mi çocuklar? Her şeyden önce daima iyi kalpli, sonra namuslu olalım; sonra da hiçbir zaman birbirimizi unutmayalım.
… Hayattan korkmayın çocuklar! İyi, doğru bir şey yaptığınız zaman hayat öyle güzel ki!..”
Dostoyevski, hem romanının ön sözünde sadece Alyoşa‘dan bahseder hem de romanının son sözlerini ona söyletir, kendisinin de son sözleriymiş gibi ya da hasta bir toplumun ardından geleceği ümit edilen yeni bir nesle öğüt vermek istermiş gibi…