Ozbi
Bahara söyle güneş toplasın
Sabaha kalmaz yanındayım.
Korkularımı anlatıcam ilk önce
Dizimin kanadığı ilk günü,
Sevmeye yeltendiğim ve sevilmediğimi anladığım ilk günü,
Acının korkuları kuşattığı ölesiye savaştığı o ilk günü.
Sonra diycem acı korkuları yenmişti.
Ruhumun kederden gözleri kararmış körlüğüne birkaç
Cenaze bile vermişti. Değişmişti çocukluğumun yazgısı,
Sevmeyi bilmeyenlerin meyhanesinde çıraklık yapmıştı sadece
Bi' parça ormanda yürür denize çıplak gireriz sonra
Sonra içeriz bak
Karıştırmadan birkaç duble rakı veya şarap
Sen anlatırsın ha
Öyle özledimki bana bişeyler anlatmanı
Bana kurşunların ağırlığından bahseder
Savaşın yaşanmış tüm acıları kustuğunu anlatırsın,
Acı yaşandıkça korkusuz sanar ya insan kendini,
İşte o illüzyona nasıl küfrettiğini anlatırsın.
Sonra bi buckowski pervasızlığı sarar ruhunu, iki afilli cümle parlatırsın
"Çamur yer şekeri sevmem nerde lan benim viskim" der
Ardından bi şarkı patlatırsın dağ yeşerir.
