(...)
Bu arada dinde, Tanrı ve ölüm korkusu ihmal
edilmez. Cehennemin ne kadar kötü bir yer olduğu, sırat köprüsü, kaynar kazanlar, kızgın saçlar, yanıp kül olan ve yeniden dirilerek yananlar, ortadireğin kafasına bir güzel yerleştirilir. Evde, okulda, camide Tanrı sevgisi yerine, Tanrı korkusu verilir. Oysa,
insan kendisine zarar veren şeylerden, kaygı duyduğu şeylerden korkar. Ortadireğin yüreği her yönüyle kaygılarla, korkularla doldurulur.
Sayfa 28