Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Baştan sona okuduğum ilk şiir kitabı oldu. Meğer hayatımda şiir eksikmiş okurken, düşünürken ruhuma huzur verdi. Şiirin hayatıma girmesi Özdemir Asaf ile oldu. Benim için doğru bir tercih güzel bir başlangıç oldu.
''Sevinçlerinde onlar vardı, hüzünlerinde onlar
Seninle yeşerdiler, seninle soldular..
Olsunlar senden sonra da umut yaprakları..''
Şiirler ile yeşermek üzere..
Bu muhteşem şiir kitabı için nasıl bir inceleme yapayım diye çok düşündüm. Diğer incelemeleri okudum, internete göz attım. Yapılan incelemeler kitabın önsözü,arka kapağı ve internetteki yazıların noktasına kadar aynısı idi. Bu duruma üzüldüm açıkçası.(Onlar kendilerini biliyor, ben oraya bakarak inceleme yapmadım diye beni taşa tutmayın. )
#kitapyorum
#okudumbitti
#Agustos 6.kitap
Şimdi nasıl anlatmalı ki bunu size??
Nasıl yorumlamalı bu güzel dizeleri??
Şiir gercektende anlatılmaz,yaşamak lazım...Herkes mutlaka kendinden birşeyler bulacaktır bu dizelerde!!!
Özdemir Asaf'in hem kısa hemde uzun kadrajlı şiirleri mevcut içerikte.Meshur Lavinia'da burda
Ben en iyisi ÖZDEMIR ASAF'IN
GÜNLER AYLAR YILLAR
Günler Aylar Yıllar'ı tek kelimeyle anlat deseniz hiç tereddütsüz umudun romanı derim. Hayatın zorlukları karşısında hep diri kalabilen umudun romanı.
Hikaye Çin'de Balou Sıradağları'nın bulunduğu bölgede geçer. Kuraklığın tüm yıkıcılığı ile baş gösterdiği zamanlardır. Bölgede yaşayan insanlar su ve yiyecek bulabilmek uğruna evlerini, köylerini terk eder giderler. Köyde sadece ihtiyar adam ve kör köpeği kalır.
Bu iki kader ortağı, bir yudum su, biraz tahıl tanesinin peşinde günlerce, gecelerce koşar, en sert ve çetin koşullarla mücadele ederler. Sıçanlar ve kurtlarla girdikleri amansız mücadeleler, hayatta kalmak uğruna yaptıkları yer yer okurken rahatsız edici detaylar içerse de yaşanılan vahim durumu anlamak ve gözünüzde canlandırmak da oldukça başarılı oluyor.
Peki tüm bunlar ne uğruna yapılıyor? Tek bir sap mısır fidesini yeşertmek, büyütmek uğruna, kuraklık sonrası ekecek mısır tohumu bulabilmek uğruna.
Ben kitabı okurken hep aklımda Nazım'ın Yaşamaya Dair şiirinin şu dizeleri dolandı durdu.
"Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı, yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin, hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için, yaşamak yanı ağır bastığından"
Kitabın sonunda ihtiyar adamın inancının gücü karşısında, böyle bir inanca ve yaşama inadına şapka çıkarıyorsunuz.
Özdemir Asaf'ın Umut Yaprakları şiirinde dediği gibi;
"Seninle yeşerdiler, seninle soldular..
Olsunlar senden sonra da umut yaprakları."
Keyifle...
