Yalnızken ruhu bir kanser gibi kemirerek bitiren yaralar vardır hayatta. Bu muazzam acılara pek rastlanılmaz ve tekil olaylar olarak bakıldığından başkalarıyla konuşmak imkansızdır.
... her zaman aynı insanları görürsek onları yaşamımızın bir parçası saymaya başlarız. Yaşamımızın bir parçası saydıkça da onlar bizim yaşamımızı değiştirmeye kalkışırlar. Bizi görmek istedikleri gibi değilsek hoşnut olmazlar..
İnsanların koyunlarımla oynamasından pek hoşlanmam; tanımadıkları insanlardan korkarlar. Ama kendileriyle oynamaya gelen çocuklardan korkmazlar...Hayvanların insanların yaşını bilmeleri şaşırtıcı bir şey.