Uzakta da olsalar birbirlerinden haberdardılar. İdealleri uğruna çıktıkları bu yolda yürürken yorulsalar da vazgeçmediler.
“Aslında işin özü mutlu fotoğraflara sahip olmaktı. Eğer insan geçmişinde mutlu anlara ve o anların sessiz ispatları olan fotoğraflara sahip değilse, bütün ömrünü o eksik kareleri doldurma gayreti ve isteğiyle geçebilir.”
Mutluluğa erdirecek bilgilere ulaşmak mümkün olabilir miydi?
Sayfa 47
Cebindeki tomarı yokladı. Oradaydı. Rahatlık verici; sevmediği, alışamadığı işinden onu kurtaracak, bu toplumda kişinin özgür kalabilmesi için tek araç olarak düşündüğü paraydı bu.
Başımıza gelen ne varsa Hakk'tandır. Hüzün,keder,öfke,acı,mutluluk,sevinç,başarı,özlem,ayrılık ve hatta ölüm...Bütün bu halleri şikayet etmeden kabul edebilirsek ışte o zaman bizim de göğsümüzde gökkuşakları olur.Hatta belki gökkuşağının kendisi biz oluruz.
Sayfa 81Kitabı okudu
"İnsanın ne kadar çok kelime bilirse kendini o kadar iyi anlatabileceğine inanıyordu. Fazla kelime bilmekle de bitmiyordu iş. İster çoban olsun isterse hükümdar, bir insanın kelimeleri doğru kullanması gerektiğini düşünüyordu."
Sayfa 38Kitabı okudu