Dostoyevski'nin romanlarında okuduklarımda dikkatimi çeken en önemli şeylerden biri, bir şehrin ya da köyün yaşamını değil, belirli bir fikrin içinde büyüdüğü ortamı tasvir etmesidir; kahraman fikirdir.
Romanlarında gelişen ve büyüyen bir kahraman yoktur, çünkü bunlar romanın sonu dışında değiştirilemeyecek kendi fikirleri olan olgun karakterlerdir. Bu karakterler birbirleriyle mücadele eder, ancak romanın sonuna kadar gelişmezler ve değişmezler.
Ancak ''Ebedi Koca'' romanını dini, felsefi ve toplumsal konuları ele aldığı başlıca romanlarından ayıran şey psikolojik boyutudur. İlk sayfalarından itibaren bu açıkça görülür. Roman, insan ruhuna dair derin bir anlayış içerir ve aynı zamanda o dönemde Rusya'nın siyasi, sosyal ve manevi durumuna dair anlayışlı bir analiz sunar.
