kendimi bir hiçliğin,
parçası gibi hissediyorum.
dipsiz bir kuyudayım...
çünkü bugün,
sonsuzluğun başlangıcı.
Özgürlük gülleri vereceğim sana
Sonra saçlarıma tek tek diz isteyeceğim.
Özgürlük güllerim senin hapsindeyken takılacak bana
Ve soluncaya dek benimle kalacaklar
Ve özgür olana dek benimle.
bir pazardı
İç cebimde gazeteye sarılı bir şarap gibi içimi ısıtan
Bir o kadar utandığım günah ve mahrem sandığım ezgiler bıraktım avuçlarına şehrin...
Bir pazardı hazirandı ben değil ama şehir çok ağladı
Benim sevmeye yaban duygularım vardı senin evcilleştirdiğin
Bir kaç sigara söndü çay bardaklarında
Bir kaç yalanla karışık küfür yağdı dilime
Sonra bir aşk söylendi en demlisinden bir ötekinin tadı kalmasın ağızda diye
Bir pazardı hazirandı içim dışım kardı kıştı şehir fena ağladı
Hiç bir ninni kar etmiyordu İstanbul'un çocuk hıçkırıklarına
Bir yerlerde özgürlük şarkıları söylenirken ben yine onca kalabalıkta sana dair ezgiler mırıldanıyordum
Hiç bir eylem , hiç bir direniş susturamıyordu içimde sana dair susuz üşümelerimi
Tadı kaçmıştı her şeyin yada vitamini kabuğunda kalmıştı yaralarımın
Soydukça kanadı,o kanadıkça ben soydum
Bir pazardı ben değilde şehir fena ağladı
05.04.2024
Ben deli bir kadın severim, ruhu özgürlüğe hasret, içindeki fırtınaları kollarında taşıyan bir kadın. Gözlerinde yanan ateşin asla sönmeyeceği bir kadın. Kalbindeki vahşi ritmi duyabilmek için kendi yolunu izleyen hiç kimsenin kısıtlamalarına boyun eğmeyen bir kadındır o. Saçları rüzgarda dans ettiğinde, onun özgürlüğü gökyüzüne doğru uzanır,
Aptallık doğuştan gelen zeka eksikliğinden değil, özgürlük eksikliğinin bir neticesidir. Akıl yalnızca özgürlük içinde gelişir. 
Erich Fromm