_Eğer birinin ruhunu görmek istiyorsanız, ona hayallerini sorun. _İnsan doğasındaki en derin prensip, "takdir edilme" isteğidir. _Alaycı tiplerin aslında acılarını gizlemeye çalıştığı gerçeği doğrudur. _İnsanın dünyadaki durumu, kedinin kitaplıktaki durumu gibidir; görür ve duyar ama hiç bir şey anlayamaz. _Yanlış anlayanlar tarafından
Her zaman bir yıkımdan doğan sürgün, yalnızca acılı deneyimler pay etmez. Bazı kapıları kapatır ama bazılarını da açar. Bir kefarettir ama aynı zamanda bir özgürlük ve sorumluluktur. Bir kara yüzü vardır, bir de kızıl yüzü.
Reklam
Her zaman bir yıkımdan doğan sürgün, yalnızca acılı deneyimler pay etmez. Bazı kapıları kapatır ama bazılarını da açar. Bir kefarettir ama aynı zamanda bir özgürlük ve sorumluluktur. Bir kara yüzü vardır, bir de kızıl yüzü.
Her zaman bir yıkımdan doğan sürgün, yalnızca acılı deneyimler pay etmez. Bazı kapıları kapatır ama bazılarını da açar. Bir kefarettir ama aynı zamanda bir özgürlük ve sorumluluktur. Bir kara yüzü vardır, bir de kızıl yüzü.
Her zaman bir yıkımdan doğan sürgün, yalnızca acılı deneyimler pay etmez. Bazı kapıları kapatır ama bazılarını da açar. Bir kefarettir ama aynı zamanda bir özgürlük ve sorumluluktur. Bir kara yüzü vardır, bir de kızıl yüzü.
Sayfa 36 - Metis yayınları
Bu sayede Bayburt’u gördüm:)
Her zaman bir yıkımdan doğan sürgün, yalnızca acılı deneyimler pay etmez. Bazı kapıları kapatır ama bazılarını da açar. Bir kefarettir ama aynı zamanda bir özgürlük ve sorumluluktur. Bir kara yüzü vardır, bir de kızıl yüzü.
Reklam
DÜŞÜNCELER Durmaksızın yürüyorum bu kıyılarda, kumla köpüğün arasında. Yükselen deniz ayak izlerimi silecek, rüzgar köpüğü önüne katacak, ama denizle kıyı daima kalacak.
Her zaman bir yıkımdan doğan sürgün, yalnızca acılı deneyimler pay etmez. Bazı kapıları kapatır ama bazılarını da açar. Bir kefarettir ama aynı zamanda bir özgürlük ve sorumluluktur. Bir kara yüzü vardır, bir de kızıl yüzü.
Sayfa 29 - Metis Yayınları
Durmaksızın yürüyorum bu kıyılarda,  kumla köpüğün arasında. Yükselen deniz ayak izlerimi silecek,  rüzgar köpüğü önüne katacak,  ama denizle kıyı daima kalacak. Bugünün acısı, dünün hazzının anısıdır.
Her zaman bir yıkımdan doğan sürgün, yalnızca acılı deneyimler pay etmez. Bazı kapıları kapatır ama bazılarını da açar. Bir kefarettir ama aynı zamanda bir özgürlük ve sorumluluktur. Bir kara yüzü vardır, bir de kızıl yüzü...