Oysa nasıl da özledim di
O sular gibi sesini senin
Oysa diyecektim ki;
Nasılsın iki gözüm,
Nasılsın ruhum benim?
Hasan Hüseyin Korkmazgil ✨
AŞK MAHKUMU
Onu ilk kez gördüğümde kanadı kırık bir kelebeğe benzetmiştim. Uçmaya çalışan ama uçarken de acısını içinde yaşayan bir kelebeğe… Sanki acısını kabullenmiş gibiydi. Güçlü görünmeye çalışıyordu. Ama bu konuda pek de başarılı değildi.
Ortak bir arkadaşımızın evinde verdiği doğum günü kutlamasında karşılaşmıştık. Dikkat çekici bir
SADECE HİKAYE
Erhan Bey yine hikaye etkinliği açmış, bu adamın da hiç işi gücü yok mu? Oyda verdim belirlenmiş konulara. Yazar mıyım? Denerim, olduğu kadar. Yolculuk ve empati. Yolculuğu deneyeyim gayet açık ve geniş kapsamlı. Yolculuk? Nereden nereye? Otobüs, tren, vapur, uçak, zeplin, uzay gemisi. Geçelim çok somut. Zihinsel yolculuk, boyutlar arası geçiş?
yaşmaya deyerese ölüm guzel
Yokluğun buz gibi soğuk
Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Sayfa 457 - özlem ve ölüm
O.
ve ben hiç senin gibi gülen birini tanımamıştım.
senin gibi bakan,
senin gibi seven,
senin gibi aşık olan.
bakışların kahvenin 50 tonu, dağların, toprakların, tuğlaların.. kahveye ait her şey, gözlerinde saklıydı. kahve gözlerin, türk kahvesinin sade içen birine bile o şeker tadını tattıracak kadar güzel,derin,sonsuz..
sade içerim kahvemi, ne