Çocuk oldum sonra ağladım, yağmur bile beni ayıpladı.
Söz dedim, söz verdim.
Ruhumu gömdüğüm yer hala belli.
Güneşi özledim, sonra seni
Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım..
“sonra içime ve hatta dışıma kapandım. küsmek gibi bir şey. bir çeşit gölge fesleğeni. bir çeşit olmayan hayat. zaten hiçbir şeyi kararında bırakamamak ve ortasını bulamamak gibi bir sorunum var benim. epeyce göçebe yaşadım, sadece iki valizim oldu. bir yığın insan tanıdım. ama hep yalnızdım.”
"Ruhumu gömdüğüm yer hala belli.
Güneşi özledim, sonra seni
Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım."
"seni sevince pazara çıktım sevinçten
enginar aldım "süper enginarlar" diye bağıran adamdan
oturup ağladım sonra, şaşırdın.
bu "süper" oluşta canımı acıtan bir şeyler vardı.
canımın acısıydın."
Didem madak
Çocuk oldum sonra ağladım, yağmur bile beni ayıpladı.
Söz dedim, söz verdim.
Ruhumu gördüğüm yer hala belli.
Güneşi özledim , sonra seni
Keşke gölgesine razı bir fesleğen olsaydım.