Özlem Özkaya
DÜŞ-MÜŞ
"düşü gerçek yap!" sesine dokundum, gerçek düş-müş…
ne zaman tren sesi duysa,
"...gideceğim..." diyor,
masanın altında saklı bavulları tutuyor,
tarihi geçmiş biletini çıkarıyor cebinden...
Sayfa 88
Özlem Özkaya
KARTONDAN KESİLMİŞ ÇOCUK
çıplaklığı;
ezilmişliğinden, sahipsizliğinden.
bütün kumaşları örtseniz,
yine de ışık sızdırır,
kapanmaz yaraları…
Sayfa 10