Sadece bakmak insanı bu kadar tatmin edebiliyorsa neden sürekli bir şeylere sahip olmaya ya da bir şeyleri halletmeye çabalıyordum? Şahsi gerçekliğimin anahtarının, duyuların amaçlar tarafından kösteklenmeden rahatça gezinmesine izin vermek gibi görünürde çok basit bir derecede bulunduğunu hiç tahmin etmezdim doğrusu.