"Her sevginin merkezinde özlemek vardır kızım. Özlemediğini sevmez insan. Biraz özleşiriz, özleşiriz ki sıra kavuşmaya gelsin."
Sayfa 21Kitabı okuyor
Sevebilme yetisi en büyük erdemiydi insanın; aramak sevgiydi, özlemek ve anmak da. Birbirimize sımsıcak baktığımız o günlerde yüreklerimizde çarpanın adıydı sevgi. Sevgiydi onlar!
Ayrılık diye bir şey yok. Bu bizim yalanımız. Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var. Şimdi nerdesin? Ne yapıyorsun? Güneş çoktan doğdu. Uyanmış olmalısın. Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi? Öyleyse ayrılmadık. Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz.
Sayfa 15 - PDFKitabı okudu
Göz gördüklerinden gönül sevdiklerindensöz eder, unutma. O yüzden bakışına ve sevdiklerine dikkat et. İnsan özleyince her şey bir şeye benzer bilesin. Onun için özlemlerin dağlar kadar yüce olsun ve bunu hissettir sevdiklerine. Özlemek, yanımızda olmasını dilediklerimizin uzakta olmasıdır çoğu zaman bilirsin ve bilirsin ki insan yanındayken bile özlüyorsa işte o, sevginin miracıdır. Bir de gerçek mesele, yokluğunda özlemek değildir. Eğer yanındayken bile özlüyorsan, gerçek sevginin anahtarına sahip olmuşsun demektir. Özlemek, en büyük yangındır. Öyle sinsi ve öyle içten yanar ki dışarıdan hiçbir şey anlamazsınız. Ama ya bir de özlenen gelmezse, artık orasına sen bile dayanamazsın.
Tek başıma seni özlemek çok zor. Hiç değilse sen de beni özleyerek el veremez misin?
Korkuyorum bir gün özlemek icin bile geç kalacaksın
