Kimi insanlar böyledir: Çok özleyince, kırılınca, dökülünce, kaybettiğini anlayınca susar. Kimisi de benim gibi içine içine konuşur, hep anlatmak ister.
Hâlâ bekleyen bu deli yüreğimi kandırıyorum, bıkmadan, usanmadan ona masallar anlatıyorum. “Çıkıp gelecek, beni özleyince, dönecek!”diyorum.
Dönmüyorsun…