Gülmek garanti!
Uzun süredir bu kadar güldüğümü hatırlamıyorum. Komedi filmi izler gibi kitap okudum. 
Zafer Algöz ‘ün tiyatro, sinema hayatında, öğrencilik ve sosyal hayatında yaşadığı öykülerden derlediği müthiş bir kitap olmuş.
Hatıralarında kimler yok ki: Bana göre Türk Sinemasının bir numarası, üstadı Sadri ALIŞIK, Fatma Girik, Erkan Can, kitaba adını veren hikayenin sahibi Öztürk SERENGİL, sanat güneşi Zeki MÜREN, Kemal SUNAL vb. Yani saymakla bitmez.
Tabi ki, öykülerinden anısını anlattığı insanların hayatlarını tam olarak kestiremeyiz ama mevcut durumu düşünce, biraz üzüldüm ve dedim ki "İyi insanlar o güzel atlara binip gittiler".
Eski Türk filmlerini izleyenler hissederler samimiyeti. Daha çok belli konular vardır, "zengin kız, fakir oğlan, bitmeyen aşk, sonunda kavuşmalar ya da kavuşamamalar". Kitabı okurken sanki bu filmlerin sahne arkasını izliyorum zannettim.
Henüz teknoloji hayatımıza tam yerleşmemişken, insanların zamanı çok, ilişkiler daha yakınken; insanlar çokça sohbet eder, çokça mizah yapardı. Kendimden biliyorum, özellikle çiftçilerde bu durum daha çok olurdu. Yazın hasatını yapan çiftçi, kışlığını ayarladımı, kışın yapacak bir şey yoktur, verirler kendilerini hikayelere. İşte kitap bana bu hissi verdi.
Bazı yerlerde gülmekten okuyamadığım bir kitap oldu. İyi ki okumuşum....
Restoranda hesap gelince)
- Kazık mı Öztürk (Serengil) abi?
- Kazık bunun yanında kürdan kalır Zaferim... Bildiğin Roma mızrağı... Haşırt the blackboard at the seaside... Deniz kenarında uzun atladılar... Cilasız kaydılar evladım bize.
Değişik bir afiş ile günaydın :d
1975 yapımı bir film Şehvet Kurbanı Şevket. 70'ler döneminde böyle filmlerden çok var, afişlerin çoğu bu şekilde. Film isimleri de pek sanatsal :) Ye Beni Mahmut, Şipşak Basarım (bir fotoğrafçının aşkı galiba), Tokmak Nuri, Trafik Cemal, Tornavida Yaşar, Vay Anasına 17, Zımbala Bilal :D denk geldikçe yorumlara ekleyeyim de mahrum kalmayın. Başroller genelde Aydemir Akbaş, Bülent Kayabaş, Öztürk Serengil.
Eğer bir insana beddua edeceksen, 'inşallah çocuğun kumarbaz olur' diyeceksin. Çünkü kumarbaz sadece kendini değil, önce aileyi, sonra sülaleyi, en sonunda da yakın dost, arkadaş kim varsa, herkesi dibine asit döküp kurutur. Elde avuçta ne varsa... Birikmiş, birikmemiş, saklanmış, sakınılmış... Aklınıza gelen her yolu dener, paraya çevirir ve ortalığın ecdadını sikeeerrr... Kumardan uzak durun.
-Öztürk Serengil
İnkılap Kitabevi
(Restoranda hesap gelince)
- Kazık mı Öztürk (Serengil) abi?
- Kazık bunun yanında kürdan kalır Zaferim... Bildiğin Roma mızrağı... Haşırt the blackboard at the seaside... Deniz kenarında uzun atladılar... Cilasız kaydılar evladım bize.
Sayfa 23 - İnkılap Kitabevi
Özdemir Asaf'ın "lavinia" şiirinde ki Mevhibe Beyat'dır. Hadi şiirin öyküsü de olsun böylece bu güzel şiirin kahramanlarını yad edelim. Özdemir Asaf, Lavinia'yı henüz üniversite yıllarında platonik olarak aşık olduğu kıza yazmıştır. Özdemir bu değerli dizeleri bir şiir yarışmasına göndermeye karar verir. Katıldığı yarışmada Özdemir şiiri büyük beğeni toplar ve yarışmayı kazanır. Bir söylentiye göre Özdemir Asaf şiiri okurken aşık olduğu kız da salondadır ve şiirin okunma esnasında salondan ayrılır. Özdemir bu duruma hayli içlenir ve asla duygularını aşikar etmez. Peki ya kimdir Lavinia? Elbette aşık olduğu kızın adı Lavinia değildir dizelerden de anlaşılacağı üzere. Uğruna şiir yazılan bu kadın Mevhibe Beyat'tan başkası değildir. Mevhibe hanım ise İlhan Selçuk'a aşıktır. Yalnız İlhan Selçuk ’'gönülden gönüle” dolaştığı için belki de doğru bir aday olmayacaktır Mevhibe Hanım için. Bunun üzerine bu kez Öztürk Serengil ile evlenir. Bu evlilik de kısa sürer. Daha sonra fotoğrafçı Muhlis Hasa ile evlenen Mevhibe Beyat 11 Eylül 2007'de vefat eder. Sonuç olarak belki de hiçbir zaman kendisine yazıldığını öğrenemedi Mevhibe Beyat. Belki de Özdemir Asaf böyle istemişti. Kim bilir ismi açıkça belirtilse bu kadar etkileyici ve gizemli olur muydu Lavinia?
Deniz kenarında uzun atlama :)
Merhabalar bugün sizlere Tiyatro ve Sinema dünyasının emektar isimlerinden, Zafer Algöz’ün #haşırtdıbilekbord (deniz kenarında uzun atlama) Öztürk Serengil tabiri :)
Zafer Algöz; Kemal Sunal’dan Sadri Alışık’a, Öztürk Serengil’den Fatma Girik’e, Erkan Can’dan Cem yılmaz’a pek çok sanatçıyla setlerde, sahnede ve dost meclislerinde yaşadıklarını anlatıyor.
HAŞIRT DI BiLEKBORD sizi hem güldürücek hemde hüzünlendirecek…
Son zamanlarda, okuduğum ağır kitaplardan sonra inanın ilaç gibi geldi diyebilirim:)
Komik hatta trajikomik hikayeleri, o kadar içten ve samimi bir akıcılıkta aktarmış ki sayfalara birçok yerde kahkahalarla güldüm :) özellikle Öztürk Serengil ve Ali İpin ile olan at macerası, seyri harikaydı… tabi Ganita’yı unutmamadım :)
Kitap kimilerine göre fazlaca; argo gelebilir, bende kime göre neye göre derim. Bir keresinde arkadaşım: “yerinde edilen küfür şiir gibidir” demişti. Argo her ağızda durmaz! Ama bu adamlar yaşadıklarıyla hakkını vermişler ne diyelim
Oynarken varız, yok olunca da sesimiz şu boş kubbede hoş bir seda olarak kalır, bir zaman sonra da unutulur gider…” Bu koskoca gürültü yaşamak mı? Zaten dünyanın bakir kalmış alanlarına yatırımcılar hemen çökmek derdinde, onu biliyoruz... Ama bir yerin bakir kalması oranın sahipsiz olduğu anlamına gelmez.
Saygı sevgi ve kitapla kalın
hemdem.
Haşırt Dı Bilekbord
Zafer Algöz
