Kendini bilme yolculuğu, insanın kendisine söylediği yalanları da fark edebilmesiyle mümkün.
Sayfa 12Kitabı okuyor
_Kendine gülmeyen ustaya şaşarım. Güler geçerim ona işte. Öz evimde yaşarım. Benzemem hiç kimseye.
_İnsanın kendine gülebilmesi; şimdiye değin, en iyiler gerçek anlamından yoksun kaldı bunun; en yetenekliler ise bu konuda bir deha göstermediler. Belki de kahkaha, bilgelikle birleşecek, geriye yalnızca "şen bilim" kalacaktır. Şu anda
Nasıl güneşe ve ölüme çıplak gözle bakamıyorsak kendi mağaralarımıza, gölgemize, karanlığımıza bakmak da zordur. Yanmayı göze almayan bilemez. Ama kahraman da bilmeye gelendir. Kendi hayatlarımızın kaptanlığını bu bilme seferinin sonunda elde ederiz.
_Nevroz, anormalliktir.
_Nevrotik, anormal davranışlı, kültüründen sapmış, ruhsal bozukluğu olan kişidir. Nevrotikler, kültürün üvey evlatlarıdır.
_Nevrotik bir insan, kendini, kendi yoluna dikilen bir engel olarak görmektedir.
_Nevroz, kişinin normal gelişimini engeller ve baş edemediği çatışmaların içine düşürür.
_Anormal davranan herkes
Nasıl güneşe ve ölüme çıplak gözle bakamıyorsak kendi mağaralarımıza, gölgemize, karanlığımıza bakmak da zordur. Yanmayı göze almayan bilemez. Ama kahraman da bilmeye gelendir. Kendi hayatlarımızın kaptanlığını bu bilme seferinin sonunda elde ederiz.
Sayfa 27Kitabı okudu
Benimle ne kastedildi?" sorusu, bunu sorabilen insan için, sahih-özgün olma, kendini bilme ve giderek kendine yaratılmışlığa yaraşır şekilde özen gösterme yükümlülüklerini de yüklüyor. Çünkü benim fonksiyonum, yanımdaki insanla aynı olmadığı gibi, dünkü benle de aynı kalmıyor. İnsanın niteliğiyle beraber potansiyeli de, dolayısıyla sorumlulukları da dönüşüyor.
Kendi özünü bil. Çünkü cevap bu bilişte saklı.
Umut, kendi özünü bilmekte.
"Kendi Özünü Bil"
"Nasıl güneşe ve ölüme çıplak gözle bakamıyorsak kendi gölgemize, karanlığımıza bakmak da zordur. Yanmayı göze almayan bilemez. Ama kahraman da bilmeye gelendir. Kendi hayatlarımızın kaptanlığını bu bilme seferinin sonunda elde ederiz."
Kendini bilme ve bilinçlilik, onu yabancılığa ve yalnızlığa sürükler. O, bu dünyayı gurbet olarak görür; kendi ilahî özünü bu dünyada sürgün olarak bulur. O zaman gayb kaygısı, aslı arayış, kavuşma arzusu, mevcut olduğu şekliyle kalmaktan bıkma ve kaçışın yorgunluğu ve burada olmadığı gibi nerede olduğunu da bilmediği varlığa iştiyak kendisini gösterir. O, kendi olmaktan bezmiş, dar bir gömlek, dar bir ayakkabıdır. Evrenden öte bir yeşeriştir. Olduğu durumdan kaçmaktan yorulmuş... Öyle ki artık var olduğu gibi olmak, var olduğu yerde kalmak, var olduğu şekliyle
yaşamak, onun için alçaltıcı ve ızdırap vericidir. O, evrenden daha ileri gider ve akıldan daha öteye uçar. İlahî bir sanat ve
mucizevî bir iksir elde eder. Kendi yokluğunda ölümsüzlüğe, kendini inkarda ispâta, ölümünde insan hayatı için şehadete,
kullukta özgürlüğe ve itaatta isyana erişmeyi öğrenir.
Nasıl güneşe ve ölüme çıplak gözle bakamıyorsak kendi mağaralarımıza,gölgemize,karanlığımıza bakmak da zordur. Yanmayı göze almayan bilemez. Ama kahraman da bilmeye gelendir. Kendi hayatlarımızın kaptanlığını bu bilme seferinin sonunda elde ederiz.
Sayfa 27 - sahi kitapKitabı okudu
Evren makro sistemdir, insan ise, mikro sistemdir. Bu öyle bir mikro ki, içerisinde tüm makro özellikleri barındırıyor.
Tüm bunlarla birlikte insan hata yapabilir, tökezleyebilir, sıkıntılar ve bunalımlar yaşayabilir. Zaten yaşam bir kendine gelme, özünü bilme ve içine yolculuk sürecidir. Yaşam kendini adam etme sürecidir. Zaten yaşamı anlamlı kılan da budur.
Sayfa 235 - Hayat YayınlarıKitabı okudu
_Tinin Görüngübilimi, bilincin değişiminin yolculuğunun betimidir.
_Her şey kozmik tinin görüngüleridir. Bu gerçekliklerin dışında aşkın bir varoluş bulunmaz. Her şey bu dünyada olup biter ancak bilen özne ile bilinen şey mesela bilinç ve dünya aynı şeydir. Hepimiz her şeyi kapsayan kozmik ruhun parçalarıyızdır. O tekil ve tüm olan tin'dir.
_Mantık, mutlak varlığın bilimidir. Varlık, sonsuzluğun tedirginliği dürtülen mutlak tinin kendini evrene açmasıdır. Mantık bilimi, kosmos’un nedeni olan mutlak tini ortaya koymaya çalışır. Mutlak tin, Tanrı’dır, İdea’dır.(Kendinde varlık). Özne ile nesnenin, ideal ile gerçekliğin, sonlu beden ile sonsuz ruhun birliğidir idea. Mantık bilimi mutlak
Kendini bilme yolculuğu, insanın kendisine söylediği yalanları da fark edebilmesiyle mümkün. Bazen gözümüzün önünde olan, sadece çok ortada olduğu için saklanmıştır ve dikkatimizden kaçar..
Nasıl güneşe ve ölüme çıplak gözle bakamıyorsak kendi mağaralarımıza, gölgemize, karanlığımıza bakmak da zordur. Yanmayı göze almayan bilemez. Ama Kahraman da bilmeye gelendir. Kendi hayatlarımızın kaptanlığını bu bilme seferinin sonunda elde ederiz.
Sayfa 27Kitabı okuyor
Kimse hakikati tek başına mülk edinemez. Dünyayı türlü türlü bilme biçimleri vardır. Ne var ki çok savunmacıyız ve işimize gelmeyeni görmekten ve duymaktan kaçınıyoruz.
Sayfa 254Kitabı okudu