Attila romanı, bugün havalimanında olmam nedeniyle bir türlü incelemesini yapmaya fırsat bulamadığım bir eser. Peyami Safa’nın bu ilk ve tek ‘Tarihi Romanı’ aslında neden ilk ve tek olduğunu da bizlere adeta haykırıyor. Nasıl mı? Kurgu ve düşünce güzel ama anlatım zayıf. Bir anda savaşa giderken bir anda aşka kayıyoruz ve bölümler arası oldukça kopuk. Hal böyle olunca da ve beklentiye girince de olumsuz kaldım.
Ancak Attila gibi çok eskilerde kalmış ve adı efsanelere karışmış birisini de hem araştırmak hem de o döneme göre Bizans kaynaklarından bulup, çıkarıp, çevirip, özetleyip, yorumlamak büyük özveri ister. İşte bu emeği gördüğüm anda da o kitap kimin olursa olsun benim gözümde önemlidir. O emeği günümüzde göremiyoruz çünkü dostlarım.
Bence final hakkında da mutlaka konuşmalıyız. Ölümü üzerine son görüş 2 taneydi ve her tarihçi bunu belirtir. Tek bir görüşü körü körüne savunmadıkları ve iki görüşü de kabul ettiklerini belirtmeleri güzel. Çünkü tarihçi insanlara bulamayacağı bilgileri sunmalıdır. Finalde her iki durumun da uygun dille sunulmasını çok beğendim. İyi geceler dilerim..
395.jpg){kind=small}
