P. K. Dick'in şaşırtıcı öngörüsünü hatırlayalım: ''Bir gün gelecek, General Electric fabrikasından çıkan bir robota ateş eden insan büyük bir şaşkınlıkla onun kan ve gözyaşı döktüğünü görecek. Ölmekte olan robot da insana ateş edecek ve büyük bir şaşkınlıkla insanın kalbi sandığı yerdeki elektrikli pompadan gri dumanların yükseldiğini görecek. Bu ikisi için de bundan daha büyük bir hakikat anı olabilir mi?''
Sayfa 203Kitabı okudu
İnsan mıyım, makine mi?
İnsan mıyım, makine mi? Geleneksel makinelerle ilişkide anlaşılmaz bir şey yoktur. İşçi bir biçimde makineye hep yabancıdır, yani makine tarafından yabancılaştırılmıştır. Yabancılaşmış insan olmanın getirdiği önemli niteliğini korur. Oysa ki yeni teknolojiler, yeni makineler, yeni görüntüler, interaktif ekranlar beni hiç yabancılaştırmıyor. Bunlar benimle birlikte entegre bir devre oluşturuyor. Video, televizyon, kompüter, Minitel; bunlar kontakt lensler gibi, bedene, adeta genetik parçası olacak kadar entegre olmuş şeffaf protezlerdir; P. K. Dick'in, bedene doğuştan yerleştirilen ve biyolojik alarm sinyali olarak işgören küçük bir reklam aleti olan ünlü "papula"sı ya da kalp pilleri gibidir bunlar. Bilgisayar ağı ve ekranlarla, gönüllü olsun olmasın, tüm ilişkilerimiz aynı niteliktedir: Köleleştirilmiş (yabancılaştırılmış değil) bir yapının, entegre bir devrenin ilişkisidir. Burada insan ya da makine olma niteliğine ilişkin karar verilemez.
Sayfa 57Kitabı okudu
Fotokopi ve Sonsuz
"(...)İnsan mıyım, makine mi? Bu antropolojik sorunun yanıtı yok artık. Bu bir anlamda, en yeni teknolojilerin ve makinelerin gizlice ele geçirdiği antropolojinin sonudur. Makine ağlarının kusursuzluğundan doğmuş olan belirsizlik; tıpkı cinsel belirsizliğin (Erkek miyim, kadın mı, cinsiyet ayrımı nerede?) bilinçdışı ve
beden tekniklerinin
Sayfa 57 - AyrıntıKitabı okudu