19.yüzyıl, Marie Antoinette öleli yıllar olmuş, Victor Hugo “Notre Dame’ın Kamburu” başlığını özenle yazıyor bir kağıda. Jane Austen, Tom Lefroy’un ardından bir cümle daha karalıyor. Serengeti’de sabah koşusuna çıkmış bir aslanın yüz yıl sonrasına dair hiçbir şey yok kafasında. Bir Afrikalı çocuk yere çömelip ağlıyor, babasını götürmüşler meğer. Elbisesi çok kabarık olduğundan, kapıdan geçemiyor İngiliz kadın. Padişah sıkıntıyla başını kaşıyor, Beethoven piyanonun başına oturuyor..
Atatürk, istese çok yakışıklı bir padişah olabilecekken, bize dev bir kıyak yapıp demokrasiyi getirmiştir.
-Ferhan Şensoy
"Benim bu gidişe aklım ermiyor
Fukara hâlini kimse sormuyor
Padişah sikkesi yâr selam vermiyor
Kefensiz kalacak ölümüz bizim
Serdari hâlımız böyle n'olacak
Kısa çöp uzundan hakkın alacak
Mamurlar yıkılıp yâr viran olacak
Akıbet alınır öcümüz bizim"
Aşık Serdari
Padişah hırkası giymişsiniz kibir kötüdür diyorsunuz, kula boyun eğmişsiniz Allah büyüktür diyorsunuz...
De ki: «Yedi göğün Rabbi ve büyük Arş´ın Rabbi kimdir?»
Müminun /86
İbrahim hakkı hazretlerine göre Allahın kainattaki sistemini şöyle düşünün.
Arş =Saray Padişahın bulunduğu makam
Veziri azam= Kürsi
Naip(Veziri azamın emirlerini dışarıya götüren)= Burçlar ve yıldızlar
Nakip (vekil,bey)=Gezegenler(Burçların etrafında dolaşıp onlara hizmet
