Pan-Slavizmin yazılı eserleri.
Kollar Almanya'daki ikametinden sonra 1824 yılında Budapeşte'ye yerleşti. Burada Lutherci Slovak kilisesinin papazı
oldu. "Slav Kızı" (Slávy dcera) adı ile şiirlerini neşretti. Bu şiirler
bütün Slav dünyasının ondan bahsetmesine sebep oldu.
Sonra bu kitabına "Soneler"i daha az başarılı biçimde, yeni ilaveler şeklinde ekledi. Ancak bu kitabı yalnızca şiir açısından ele
almamak gerekir. Bu eseri bir vatanperverlik yemini olarak değerlendirmek icap eder. Başlangıçtaki insanı rahatlatan özellikler çabucacık, uyumsuz karışık, arkeolojik bir tarihi derinlikte kaybolur. Bununla beraber esere hakim olan ruh diğer eserinin başlangıcında canlı olarak ayaktadır. Kollar üstadı Herder'i ölçüsüz bir nikbinlik tablosu gibi ele alır ve onu Slav halkının geleceğinde güçlü bir ümit gibi düşünerek, Slavlığın geçmişi ile ilgili aldatıcı hayallerinde ısrar ederdi. Bu iki temayül birleşti ve bundan doğan; Panslavizm'in milli İncil'i oldu. Şiirin akışı ölçüsünde, gelecekteki zaferleri bildiren boruların sesi gittikçe, yıkılmış bir mazinin şikayetlerini ve gözyaşı duvarlarını yıkmaya başladı. Bütünüyle bu eser oldukça zayıf bir yapıdadır. Pek çok bölümleri bulutludur. Son bölümü ise tarihi kaynakları öğreten ancak çok hızla geçen bir yapıdadır
