Papatya kızmadı hiçbir zaman yapraklarından fal bakılmasına. Gün olur belki sevmeyi de öğretebilirim umuduyla...
Bekleyen her şey bir gün ölür.
Bu bir papatya da olabilir
veyahut bir umut da
Sabahattin Ali
Mis kokulu sevdiğimi alan TOPRAK
Gölgeler ah içime düşen sancım
Sonbahar çökmüş bedenlerimize
Yolun neresindeyiz ah kardeşim
Gazel yaprakları arasında geziniyorum
Yeşillik ne mümkün kalmamış
Bedenler kuru otlar gibi
Kırılgan cansız ve zayıf
"Aşk yaşlıların kalbini bile yerinden hoplatan cehennem ateşi sıcaklığında bir müzik, akşam çökerken kocaman açan bir papatya ve bir dokunuşta, bir nefeste kapanan anemon çiçeğiydi."
Sayfa 31 - Can YayınlarıKitabı okudu
Bak papatya mevsimi geldi.
Mevsimlerden papatyayı severim.
Sonra seni. Yine seni.
Ve hep seni..