En Beğenilen Papatya Tarlasında Rönesans 2 Gönderileri

Papatya Tarlasında Rönesans

07 Şubat 2021 11:36

272 syf.

· Kitabı okudu

9/10 puan verdi

3 günde okudu

Gizem Çetin'in kaleme almış olduğu Papatya Tarlasında Rönesans toplamda 584 sayfadan oluşan 2 ciltlik bir roman. Sade ve anlamlı kapak tasarımı ufak farklılıklar dışında 2 kitapta da aynı olduğu görülüyor. Hikaye 2016 yılında İstanbul'da bir kadın cesedinin bulunmasıyla başlıyor. Hastanenin morgunda canlanmasıyla aslında ölmediği anlaşılan Crescent'in aynı hastanede hademe olan Melih'le karşılaşmasının ardından sır perdesi aralanmaya ve 600 yıllık bir serüven gün yüzüne çıkmaya başlıyor. 13. yüzyılın sonlarıyla 2016-17 yılları arasında mekik dokuyan romanda ingiltere açıklarında bulunan hillyin adası hill ve lilyin adında iki büyücü ırkına ev sahipliği yapmaktadır. Dışarıyla neredeyse hiçbir bağlantısı bulunmayan bu iki ırkın uydudan bile tespit edilemeyen ada gibi kendilerine has özellikleri vardır. Hill ırkı ortalama bir insan ömrüne sahip olmakla birlikte ölene kadar genç görünen bir yapıya sahipken lilyin ırkı ortalama bir insandan çok daha fazla yaşayabilmektedir. Peki hem uzun yaşayıp hemde genç kalabilmek mümkün mü? Bu sorunun cevabı ve bu nefes kesen serüveni merak etmeniz açısından daha fazla ayrıntı vermeyeceğim :) Bu güzel roman için

Gizem Çetin'e teşekkür ediyor başarılarının devamını diliyorum.

Papatya Tarlasında Rönesans 1Gizem Çetin · Başlangıç Yayınları · 201837 okunma

Ceyhun YILMAZ

06 Şubat 2021 20:37

Bu genç adam, ileride çocuklarına şöyle öğütleyecekti:Yağmurlu günlerde çok dua et. Çünkü bereketin hangi damlada seni beklediğini bilemezsin.

Reklam

Ceyhun YILMAZ

06 Şubat 2021 19:36

"Ben mücevher'e iyi baktım. Lütfen sen de yaprağı koparılmış papatyanın anılarına iyi bak."

Ceyhun YILMAZ

04 Şubat 2021 23:11

Tut elimi yasemin, uzak bahçelere gidiyoruz birlikte. El ele tutuşan ruhlarımızı sökemeyecekleri yerlere, sevgimizin tohumunu ebedi bir çiçeğe dönüştüreceğimiz toprağa...

Ceyhun YILMAZ

03 Şubat 2021 22:29

Yaşam şakacıydı. Günler, saatler geçmez derken yılları akıtırdı ömürden. İnsan, tam da "asla" dediğinin ortasına düşerdi. Yapmam der, yapardı. Şaşmam der, şaşardı. Unutamam dediğinin ismini anmaz ve gülemem dediği yerde mutluluğa sarılır, bırakmazdı.