Öyleydi ya..
En acımasız histi içimi kavuran,
Görmek de gelir içimden sövmekte.
En umarsız şeydi bizi ayıran,
Yaşatmak gelmez içimde öldürmekte.
Hala bıraktığın yerde olduğumu,
Bilmeni isterdim,
Pazarda kaybolan bir çocuk gibi,
Bulmanı isterdim, bir anne gibi.
3 kilosu, beş para etmez hıyarlar için,
Bir iki kuruş bozuk para için,
Beni bilmediğim bir kalabalıkta,
Domates kokan bu yalnızlıkta,
Beni unuttuğun yeri, unutma diye.
Bıraktığın yeri bilip,
Ellerinde çilekle gelmeni isterdim.
H. Gökay Gök