Ben zaten o ilk acıyla ölmediğimde çok gücenmiştim hayata.
İnsan olmuştum ilk o zaman.
Sayfa 21 - Metis
Kendime inandığım gibi inanmıştım ona da.
Aşk olanın ötesinde bir aşktan söz etmek, aaaaaaah
Bir inançtı desem.
Bu kadar dağılmam kendimi şimdi
bu dünyaya fırlatılmış gibi hissetmem, bundan.
Ne söylememi bekliyorsun
Hava aldıkça sızlayan bir diş var içimde.
Susmam bundan, konuşmam bundan.
Sayfa 21 - Metis
Ben seni hep sevgilim ben seni hep
yüzünden geçen dalgalardan okudum.
Gözlerine sevgi okudum ellerine şefkat okudum
Annen seni inkâr etmişti
Aldım etime dokudum.
Sayfa 16 - Metis
Reader Follow Recommendations
Ayrılır.
Annenle baban.
Siyah, beyazdan.
Yıldızlar, geceden.
Tuzundan, deniz.
Kan, damarından.
Ayrılırız canımın içi,
Sayfa 130 - Dokuz Yayıncılık
Sen de ağlara takılmış balık kadar şaşkın,
Geçmez sanıyorsun.
Geçer canımın içi.
Sayfa 120 - Dokuz Yayıncılık
Sen,
Seni,
Vereme yakalansan,
Kötü huylu bir kansere tutulsan,
Kör kalsan,
Yatalak olsan,
Sevebilecek birini kaybettin.
Sen,
Tanrı’nın
Sana
O muhteşem elleriyle uzattığı armağanı,
Tuttun,
Duvara vurdun.
Sen,
Tanrı’ya ayıp ettin.
Sayfa 59 - Dokuz Yayıncılık
İçeri gir
Kapıyı ört,
Işıkları yak,
Bana sarıl...
Dışarı çıkalım,
Sinemaya gideriz.
Filmi terkederiz
Sayfa 31 - Dokuz Yayıncılık
Sonra kâtibe:
“Merhaba bey, nasılsın?”
Kâtip de ırgatbaşıyı sevmezdi ama, belli etmedi:
“İyiyim. Sen?”
“Sağlığına duacıyım...”
Kâtip, “pamukçu” oğlanlardan sonra “kütlücü”lerin de kartlarını zımbalayıp “sulu kozacı”lara geçti.
Sulu kozacılar sırılsıklam üst başlarıyla titreşiyorlardı. Kâtip, “Ne o?” dedi. “Ne
Sayfa 62 - Everest Yayınları
