395.jpg){kind=small}
Defalarca ölüp yeniden dirilmek.
Hava sıcaklığı öğlen 30 dereceyi buldu, klima desen o da lanet olası elektrik olmadan çalışmıyor, ölüm sessizliği adeta ortamın her yerinde, damlıyor ter damlaları tenimizden, ama çıt yok. Saatler biraz akşamı gösterdiğinde güneşin kanaması tükenmek üzere kızıllığını vuruyor karşımızda duran evlerin tepelerine.
İlk paragraftan sonra inanın ki
Aylar önce bana ulaşan fakat ancak yeni okuyabildiğim, yazarının heyecanını paylaşmak için daha önce davranamadığım için bir parça hüzünlü olduğum 
Modern Soslu Postmodern Makarna nihayet bitti. Yazdığım 11 sayfa notu derlemek için kolları sıvadım.
Turhan Bey’in elinde, birçok kitabı okumuş olmasının sağladığı
Bu kitaplar çok tuhaftı, daha önce okuduğu hiçbir kitaba benzemiyordu. Her iki kitapta da yüzlerce numaradan oluşan bölümler vardı, birçoğunun birbiriyle çok az ilişkisi vardı. Bölümler kısaydı, en fazla iki ya da üç paragraftan oluşuyordu; kimi yerlerde yalnızca birkaç cümle vardı, kimileriyse tek bir aforizmadan ibaretti: “Düşünceler, duygularımızın gölgesidir; ama her zaman daha karanlık, daha boş ve daha sade.” “Şu günlerde kimse ölümcül hakikatlerden ölmüyor, öyle çok panzehiri var ki.” “Bir kitap bizi alıp diğer kitapların üzerine çıkarmıyorsa o kitabın neresi iyidir?”
Ayrıntı Yayınları
