"Aynı eski hikaye yeniden, yeniden yaşanacak."
2010-ların başından etibarən dünyaya "kızıl veba/ kızıl ölüm" adını verdikləri bir virus yayılmış, və dünya nüfuzunun böyük hissəsini məhv etmişdir. İnsanlar bir birlərindən uzaqlaşmış, bədənə girdiyi andan etibarən 15dəqiqə/2saat aralığında həyatlarına son verəcək bu dəhşətli
Yine bir Meryem hikayesi, romanlarda Meryem ismiyle karşılaşınca hüzünlenirim. Hep kırık hikayeleri oluyor Meryem’lerin.
Meryem ,Van’ın bir kasabasında annesini doğumundan sonra kaybetmiş , üvey anne ve sessiz bir babanın çocuğu olarak yaşıyor.
Bir gün amcası olacak adama yemek götürdüğü zaman onun tecavüzüne uğruyor, eve geliyor , eve gelince
Khalid Hosseini'nin Uçurtma Avcısı ve Bin Muhteşem GÜneş'ten sonra okuduğum üçüncü kitabı oldu. Kıyaslama yapmam gerekirse ilk iki kitabı kadar vurucu bir kitap değildi. Kitap içerisinde, zamanlar arasında çok fazla yolculuk yapılması(filmlerdeki flashback sahneleri gibi) ve yan karakterlerin ana karakter tadında vurgulanmak istenmesi olay örgüsünün biraz karışmasına sebep olmuş. Bu da zaman zaman okuyucuda kopmalara yol açabiliyor. Ama yine de kitabın birçok yerinde göğsümün sıkışıp paramparça olduğunu, gözyaşlarımın sel olup aktığını söylemeliyim.
Khalid Hosseini kitaplarının ana teması 'hüzün'dür. Yazar bu hüznü, ağdalı ve abartılı bir dille aktarmaz, hikayeleri de bu yüzden oldukça inandırıcıdır. Kitabı okuduğunuzda benzer trajedelerin bu dünyada var olduğunu hissedersiniz. Hiçbir batılı yazarda göremeyeceğiniz bir dilde konuşur, eliyle değil gönlüyle tutar kalemi. Her ne kadar hayatının büyük bir kısmı abd'de geçse de, köklerinden kopmadığını hissederseniz.
Acıların ve trajedilerin ülkesi Afganistan...
Hikayede bu kez iki kardeş anlatılıyor. Abdullah ve Peri'nin yürek acıtan hikayesi.
Hiç düşündünüz mü yanıbaşımızdaki Suriye'de ya da Irak'da Abdullah ve Peri'nin benzer hikayeleri hiç yaşanmış mıdır? Yaşandıysa kaç kez yaşanmıştır ?
Evet, büyük ihtimalle daha kötüleri de yaşanmıştır. Ama maalesef onların hikayelerini kaleme alacak Khalid Hosseini'leri olmadı...
Yüreğine sağlık üstad. Okuyun, okutun.
Bir solukta okuduğum ve içimi paramparça eden bir roman. Romanı okurken bir kere daha şükranla “Ne mutlu Türk’üm diyene” dedim.
Okurken karşılaştıklarımızdan sonra zihnimizde savaşın da namusu vardır cümlesi oluşuyor. Şarklılar ve özellikle biz Türkler vicdandan, merhametten mürekkep insanlarız. Savaşta sadece eli silahlıya karşılık veren
178 syf.
10/10 puan verdi
İNSANLIK HALLERİ- Teoman
Yazarken heyecanlandığım bir inceleme daha... Şarkı sözlerinin bulunduğu bir kitabı nasıl inceleyebilirim diye düşündüm biraz çünkü benim için çok anlamlı bir kitaptı. Sonra dedim ki en iyisi biraz kişisel bir inceleme olsun :)
Ne yalan söyleyeyim hiç konserine gitmedim Teoman'ın, aslında bu şansı yakaladığım zamanlar oldu ama bir türlü gidemedim
Tüm zamanlar , tüm duygular hep bir arada sanki. insanın içine fena işleyen “Yalnız Opera” adlı şiirleriyle ruhumuzu paramparça etmiş, her şiirinde daha farklı sevdiğim bir Murathan Mungan klasiği ;akıcı bir o kadar da iliklere işleyen bazı dizelerinden (spoiler) bahsetmeden geçemeyeceğim ;
“aylar nasıl geçiyor zaman hiç geçmezken” diyor. Aslında
