“Çamur, Şüphe, sesindeki ıstırabı
bıçak gibi kesti..”
Bana, kafayı yemişim gibi baktı.
Yemiştim belki de.
“Hayal kurmak bedava, bebek..”
Tıpkı onun gibi güçsüz, tıpkı onun gibi tükenmiş ve parçalanmış halde sert ve acımasız ahşap bankın üzerine çöktüm.
Şimdi aradan yirmi dört yıl geçmiş olsa da, bir sürü insanın önünde onun alaylarına maruz kaldığım o anı anımsadığımda, her tarafım buz kesiyor. Her zaman kibirle ruh, mantık, duygu dediğimiz, acı dediğimiz şeylerin aslında ne kadar
sayfa 67/8Kitabı okudu
HÜZÜN KOKULU AŞK
Hayatım boyunca çeşitli korkular yaşadım içimde. Hem de en acımasız olanlarını… Yine de kimseye söylemedim. Hiç kimseyle paylaşmadım, yaşadıklarımı. Daha çocukken o küçücük yüreğime korkunun her türlüsü yerleşti. O zamandan beri bu duyguyla iç içe yaşadım.
Bu yüzden de korkuyu içinde saklayan kişileri ben gözlerinden tanırım.
Onu
“Artık nefret etmiyorum.” Tekrar yutkundu. Sesi tekrar devam edebilecek hâle geldiğinde yüreğimi sızlattı. “Hayatımı mahvettin, biliyorsun değil mi?”
Kıraç
Hiç utanmam gülüm divaneyim
Parçalanmış dünyam viraneyim
Seni her şeyden çok çok istedim
Vuruldum avareyim