***
…belki her şeyi kaybetmedik, ama her şeyin kaybedilebileceğini anladık.
•| Valery Paul
''Ancak, geçmişi kendi amaçlarımız için kullanmak (geçmişe ilişkin mitos yaratmak), ne denli soylu bir amaç için yapılırsa yapılsın, geçmişten öğrenmeyi ve böylece bugüne ve kendimize ilişkin bilgimizi genişletip derinleştirmeyi engelleyen bir şeydir. Paul Valery'nin, tarihin "insanlığın en tehlikeli icadı" olduğunu söylemesinin ne deni herhalde bu olsa gerek.''
Sayfa 19Kitabı okudu
En mühim düşüncelerimiz, duygularımızla çelişenlerdir.
-Paul Valery
Sayfa 120 - Alfa Yayınları
Rüzgar esiyor!.. Yaşama tutunmak gerek!
Sonsuz meltem kitabımın sayfalarını çevirir,
Toz toz kayalardan fışkırıp durur sular!
Uçun, hadi uçun, göz kamaştıran sayfalar!
Yıkın dalgalar! renkli sularınızı akıtın!
Yelkenlerin yemliği şu rahat çatıyı yıkın!
“Elimi dostça omzuna koydum,
meğer yarası tam da oradaymış.”
Paul Valéry
Sayfa 31Kitabı okudu
Ateşler sarmış beni görüyorum usulca
Her yerde pırıl pırıl amansız yaşamı
Sevmek zor benimçün uykuda olsam da
Işıklara batmış ince kımıldanışları
Günler gelir bakışları verir geceler
Yere batası ilk uykulardan sonra
Dağınık karanlıklar içinde üzüntüler
Gelir yaşatmıya gözlerini verir bana
Parlasın sevinç, yankı beni uyandıran
Ancak, böylece salan tenime ölümleri
Yabansı gülüşleri kulaklarıma çarpan
Bir deniz gürültüsü sedef boşlukta sanki
Kuşku - bir kıyıda hep gözleri kamaştıran
Bensem, ben oldumsa, uyuyor, uyanıksam?
Paul Valery ( 1871 - 1945 )
Çeviri: Abdullah Rıza Ergüven