Günü geçmiş bir gazete, toprak bir çanak
bir daha gelmem belki diye bir not bakır maşrapanın yanında
şeytanlar da yürür benimle herhal ıslık çaldığım için
bir şahan tüylerini döker ardımsıra
artık bırakılmaktan yapılma bir adam sayılırım
böğrümde kambur çocuklardan bir payanda.
İsmet Özel/ Kan Kalesi
“Ruh ancak payanda olmaktan vazgeçtiğinde özgürleşir.”
Sayfa 82Kitabı okudu
artık bırakılmaktan yapılma bir adam sayılırım
böğrümde kambur çocuklardan bir payanda.
Sayfa 87
.
Özlem, bir türlü sönmeyen bir yangıdır — boyuna
anı-odunlarla beslenen bir ateş — bir yangın; hep
yeniden, yakacak yeni bir duvar,
yeni bir payanda,
yeni bir çatı bulan...
Özlem yakar — herşeyi...
Özlem herşeyi yakandır
— ancak da herşeyi yaktığında, özlemdir...
.
Sayfa 124Kitabı okudu
