17 Aralık 1273 Pazar günü güneş gurup ederken mânâ güneşi Mevlânâ da rûh âlemine gurup etti. Böylece Hazret-i Mevlânâ 44 yıl önce şereflendirdiği Konya’da şu fâni dünyaya gözlerini kapadı.
Bir avuç kavrulmuş çekirdek, tatlı bir gevşeklikle göz açtıran sıcak bir bahar güneşi ve yarın günlerden pazar, çalışılmayacak düşüncesi, bir işçi kızın kendisini mutlu hissetmesi için yetmez mi hiç?
Sayfa 30 - Yar YayınlarıKitabı okudu
Çocukluk
“Sövgü, sövgü olmaktan çıkmış ve tümceyi süsleyip anlatımı renklendirici bir unsur olmuş onlarda. Sövgüsüz konuşmaları, şakalaşmaları olanaksızlaşmış artık.”
Sayfa 10
“Bir pazar sabahı Rıfat günlerin aynı kaba damlamadığını fark etti. “Günler damlıyor ama aynı kaba değil,” dedi. Gökyüzüne baktı: Boştu. Hiç bulut yoktu, aslında hiçbir şey yoktu. Çağımızın çıplak güneşi her şeyi yok etmişti, enginliği, bulutları ve kuşları... Maviyi bile yok etmişti, sonra da sırasıyla diğer renkleri, bazı sesleri, kelimeleri ve anlamları. İnsan bu yoklukta yeni bir şey söyleyemez, olsa olsa kendini tekrar ederdi.”
İletişim YayınlarıKitabı okudu
O benim Kuzeyin, Güneyim, Doğum ve Batımdı,
Çalışma haftam ve Pazar huzurumdu,
Öğlem, geceyarım, konuşmam, şarkımdı;
Aşk sonsuza kadar sürecek sandım: Yanılmışım.
Yıldızlar istenmiyor şimdi; söndür her birini,
Ayı ambalaj yap ve güneşi parçala,
Okyanusu boşalt ve ormanları tara;
Hiçbirşeyin hiçbir sona faydası yok şimdi.
Wystan Hugh Auden
( 1907 - 1973 )
G Ü N L E R D A M L I Y O R
Bir pazar sabahı Rıfat günlerin aynı kaba damlamadığını fark etti. "Günler damlıyor ama aynı kaba değil," dedi. Gökyüzüne baktı: Boştu. Hiç bulut yoktu, aslında hiçbir şey yoktu. Çağımızın çıplak güneşi her şeyi yok etmişti, enginliği, bulutları ve kuşları ... Maviyi bile yok etmişti, sonra da sırasıyla diğer renkleri, bazı sesleri,