Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
1
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Pazartesi sendromum hiç olmadı benim. Hayatım boyunca didindim, çalıştım,gayret gösterdim. Şikayet etmedim işim çokken de,yokken de.
Sayfa 59 - 3 adamKitabı okudu
Pazartesi sendromum var sonra konuşsak olur mu ya.
Pazartesi sendromum ektedir.
Yok mu kriz dolayısıyla satan, felâket tellalliği yapan, küçük yatırımcıyı basamak olarak kullanan?
Kendime süre vermiştim.
Sadece süre kısalmış olacak.
Ve ondan sonra çok bilmişleri egemenliğime alacağım...
Siz yönetemiyorsanız ben alırım.
TURKİSH TEKNİK 'te köstebek yakaladım.
İçinizden geçeceğim hepinizin.
Gününüz aydın olsun kıymetli dostlar!
Pazartesi sendromum yok, çünkü artık pazartesi boş günüm. 🛌
Öyleyse öğleye kadar yatakta kitap okuyabilirim. 📖☕️
Özel günümle pazartesi sendromum, vaka analizlerim ve ödevlerim çakıştı.. Mutlu haftalar olamıyor maalesef
Pazartesi Sendromum Bile Yok
Haftanın bütün günleri pazar günü olsaydı bile yataktan kalktığım an omuzlarımın da ruhumun da hayatın yükleriyle yükleneceği gerçeği değişmiyormuş. Bunu fark ettiğimden bu yana pazartesi sendromu yok benim için. Bazen arada bir şunu soruyorum kendime. Önce içimdeki güzellikler mi tükenip anlamını yitirecek, yoksa bedenim mi?
Yetmez mi?
Narin sessizliklerinde uykusuzluğun ve parmak uçlarımdaki huysuzluğumla arıyorum seni.
Günler kovalamaca derdinde uçarı ve neşeli çocuklar gibi, durduramıyorum hiçbirisini.
Ne Pazar dinliyor beni, ne Pazartesi.
Salı diyorum, bir dur, daha dertlenecek çok şey var.
Durur mu? Çarşamba oluveriyor. Daha kitap okuyacağım bir saniye derken Perşembe. Şuna uyma sen aklıbaşında bir günsün derken Cuma da bitiveriyor. En gevşekleri Cumartesi bile akıp gidiveriyor akrep ve yelkovan arasından.
Bulmayı geçtim artık, aramanın tadına bile varamadan geçiyor zaman. Ansızın açıveriyorum gözlerimi. Dünya durdu sanıyorum. Bozkır yeşile boğuldu sanıyorum. Karla kaplanan sokağı görüp şaşıran bir ilkokul çocuğu misali koşuyorum pencereye, senle kaplı bir şehir diliyorum içimden. Şu bulut güneşin önünden çekilirse görüneceksin gibi geliyor ama ne bulut umursuyor bunu, ne sen duyuyorsun beni. Her Pazartesi yeniden başlıyorum seni aramaya, sendromum bundan. Yetmez mi ödediğim yalnızlık diyeti bu hayata?
Pazartesi sendromum yoktu aslında hastane yemekleri yüzünden pazartesi sendromu başladı 🤦♀️🤦♀️😒😏
