Bazı insanlar doğa ile iç içe olmayı severler.Kitabımızın kahramanı Doppler de bunlardan.İnsanlardan kaçıp doğaya sığınıyor.Çünkü onları sevmiyor.Peki neden sevmiyor? Cevap basit çünkü onlar insan.Bu Doppler için yeterince geçerli bir sebep.Ve bir gün başarılarını,ailesini,işini arkasında bırakıp doğaya-ormana- dönüyor.Kendisine kendisinin yetebileceğini düşünerek.Yalnızlığı seçiyor ama işler pek de istediği gibi olmuyor.İnsanlar onu orada yalnızlığına terk etmiyorlar.Dünya peşinden gelmeye devam ediyor.O da yalnızlık paylaşılmaz paylaşılsa yalnızlık olmaz deyip yine kaçıyor ,kaçıyor,kaçıyor....
Modern çağın bir eleştirisi olarak görebileceğimiz kitapta insanların sürekli olarak bir şeylere ulaşmak için kendilerinden geçip başkaları için yaşamalarının bir anlamı yok diyor.