V: Peki, her türlü yardımın imkansız olduğu bir yerde düşünce ne yapıyorsunuz?
P: Kalkmayı başarana kadar bekliyoruz. Sonra tekrar yola koyuluyoruz
Sayfa 117Kitabı okudu
Kadınlar... Yazıyorlar mı? Evet, ama gizlice, bu yüzden de kendilerine destek olabilecek geri besleme bulamazlar... Peki ya hiç hırsları yokmuş gibi davranan, ama kendisinin, halkının, dünyasının başarılarını yüreğinde hisseden tutkulu kadınlar? Sıkı ve güçlü bir hayalperesttir, yine de kendini suskunluk içinde mücadeleye verir. Sırdaşsız, rehbersiz, küçücük bir yüreklendirici bölüm bile olmadan yaşamak ölümcüldür.
Küçük hayat parçalarını bu şekilde sinsice çalmak zordur, ama kadınlar her gün bunu yaparlar. Bir kadın kendini hayatının içine sinsice sokulmaya ve ondan bir şeyler çalmaya zorlanmış hissettiği zaman hayatını asgari düzeyde sürdürmektedir. Hayatındaki ''onlar'' kimse, ''Onlar'ı'' dinlemeyerek hayattan bir şeyler aşırmaya bakar. Yüzeyde ilgisiz, sakin davransa da, ne zaman bir çatlaktan ışık sızsa, aç benliği hoplamaya başalar, en yakın hayat biçimine doğru koşar, hemen sıvışır, tekmeler, çılgınca saldırır, sersemce kendi kendine dans eder, kendini tüketir, sonra da kimse gittiğini fark etmeden sürünerek tekrar karanlık hücreye girmeye çalışır.
Kötü evlilikleri olan kadınlar bunu yaparlar. Aşağılanmış kadınlar bunu yaparlar. Utançla dolu kadınlar bunu yaparlar. Alay edilmekten korkan kadınlar bunu yaparlar. İçgüdüleri zedelenmiş kadınlar bunu yaparlar.
Aktarmak isteyeceğim fikirler hep eski fikirler. Bu akşam söyleyeceğim hiçbir şey yok ki muhtemelen on yedinci yüzyıl filozofları tarafından söylenmemiş olsun. Peki, bunları tekrar etmenin ne anlamı var? Çünkü sürekli yeni nesiller doğuyor. Çünkü insanlık tarihi boyunca önemli fikirler ortaya atılmakta ve kuşaktan kuşağa bilinçli ve net bir şekilde aktarılmadıkça bu fikirlerin sürme şansları yok.
Sayfa 8
