Yargılama sırasında Aktaş'ın paranoid şizofren olduğu kesinleşti. Adli psikiyatrlar, ilk cinayetindeki gibi Aktaş'ın tedavisinin imkânsız olduğundan emindi.
Ancak Aktaş'ın hastanede kalmaya niyeti yoktu. Birkaç yıl sonra pencere demirlerini keserek hastaneden kaçtı. Bunu haber alan Çambaşı Köyü'nün nüfusu birkaç saat içinde 1500'den 600'e düştü.
Dersten sonra şaşkın ve kafam karışmış bir halde tek başıma yurda yürüdüm. Artık düşüncelerim öyle tutarsız ve rahatsız edici bir hal almıştı ki etrafımda olup bitenler hakkında fikir yürütemiyor, yalnızca aptal aptal merak ediyordum. Günün geri kalanında başka dersim yoktu, odama geri dönme düşüncesine bile katlanamıyordum. Ana binaya gittim ve pencere kenarındaki bir koltukta belki kırk beş dakika boyunca oturdum. Acaba kütüphaneye mi gitseydim? Yoksa Henry'nin anahtarları halk bende olan arabasını alıp biraz dolaşsa mıydım, kasabadaki sinemanın gündüz seansında bir film varsa onu izlerdim belki? Ya da Judy Poovey'den bir Valium mu isteseydim?
Sayfa 190Kitabı okudu
Gözlerimi açtığımda dünya aynı dünyaydı ama hayat aynı hayat değildi. Değişmişti. Çok değerli bir şeye sahiptim artık, bunu hissettim, çok derin, ama değersiz bir yükün altındaydım bu da açıktı. Uzun uzun anlatmam gerek anlaşılması için, ama anlatamam. Çünkü siz bir yabancısınız
Sayfa 5
"Üzerime vazife değil tabii ama bir doktora görünseniz . Sizin için söylüyorum," dedi.
Bizim için söylüyor, ama bizim iyi olmamız için değil. Kendisini iyi birisi olarak görmemiz için. Bizi çok önemsediğinden de değil bu, alışkanlıktan.
Sayfa 51Kitabı okudu
Hoş sözlerdi ama samimi olamazlardı. Etrafına bakarken kendisindeydi kadın, baktığı yere giremezdi bu yüzden, kendisinden aşıp da bakamazdı. Göremiyordu bu yüzden. Kendini bir kenara bıraksana, bana bakıyorsun, ama bana bakarken sana nasıl baktığımdan öte bir şey görmekle ilgilenmiyorsun. Söyleyemeyiz Ayhan.
Sayfa 32Kitabı okudu
