Yağmur ve bakış açısı.
Bu sene yıllar sonra ilk defa ağaç diktim. Yaklaşık bir aydır haftada iki üç gün bir saatlik yol gidip o ağaçları suladım, topraklarını havalandirdim uğraştım.
Bugün itibariyle yağmur yağdı, bu yağmur yüzümü güldürdü, içime ferahlık verdi.
Normalde belki de yağa yağa haftasonunu mu buldu diyebilecekken bugün öyle mutlu oldum ki..
İşte hayat böyle.. pencereden bakinca dışarda aynı şeyler oluyor ama sizin içinizde bambaşka pencerelerden bambaşka görüntüler canlanıyor..
pencereden bakınca toprak ve ağaç görünmeli.
erken kalkanın notu
başın sağ kolunun üstünde dizlerini karnına çekmiş uyurken
omzunu aydınlatıyordu pencereden giren taze güneş ışığı
dikkatli bakınca göz kapaklarındaki gölge, alnındaki parıltı
güneş, tuhaf bir şey,tam o açıdan,tam o sırada
tam o kadar ışık için doğmuş olmalı
bir an basit bir soruyla baştan çıkmaya hazır
kalsam mı
Sayfa 47
Sana bakınca,
Sanki bir pencereden
Yaprak dolu, tek ağacıma
Güz mevsiminin sarı ateşinde bakıyorum.
Pencereden bakınca aklımdan geçenler
Aşağı inip de şu milletin ayyuka çıkmış cehaletini iyice bir inceleyeyim bari.
Sayfa 115 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Bu ülkenin nasıl bir yer olduğunu öğrenmek istiyorsanız demiryolunu kullanın derim ben hep. Hızla giderken dışarı bakarsanız,
Amerika'nın gerçek yüzünü görürsünüz. Şaka yapmıştı adam, demek ki. Yolculukları sırasında pencereden bakınca yalnızca
karanlığı görmüştü Cora, hep de öyle olacaktı.
Sayfa 287Kitabı okudu
Gözlerini koca koca açıp bana bakıyorlar. Onlar bana öyle bakınca ben sımsıkı kapatıyorum gözlerimi, sımsıkı yumuyorum. Böyle büyüyorum. Gözlerim yumulu, ellerim yumulu, bedenim kaskatı.
..hayat onu bunalttığı anda pencereden etrafı seyrederek derman buluyordu; denize, ağaçlara, güzel bir manzaraya bakması mühim değildi, pencereden dışarı bakmayı seviyordu, başka şeyler görebilmenin tek yolu buydu, dışarı bakınca insana küçük mutluluklar katacak bir şeyler ille de bulunuyordu...
Sayfa 271 - DKKitabı okudu
Miss Jane Marple pencerenin önünde oturuyordu. Pencere, bir zamanlar kendisi için büyük gurur kaynağı olan bahçeye bakıyordu. Ama artık o günler geçmişte kalmıştı. Şimdi pencereden dışarı bakınca tüyleri ürpererek yüzünü buruşturuyordu. Bahçe ile uğraşması bir süre önce kendisine yasak edilmişti.
