Algernon'a Çiçekler
Mevlana'nın "Hamdım, Piştim, Yandım" dediği yerdeyim.
Duygusal travmaları çok abartmadan gerçekçi bir şekilde hissettirdi. Charlie ve Algernon'un labirentte yeni bir yol bulmasını umut ettim son ana kadar. Ve anladım ki ; insanlar kendilerinden daha zeki olan kimseyi sevmiyorlar.
Üstünlük hissedemediklerinde hayatlarımızdan çekip gidiyorlar. Kimi zaman para kimi zaman zeka.
Çok beğendim ve iyiki okudum dediğim bir kitap oldu.
🩷 
Algernon'a Çiçekler
Kaderleri bir şekilde ortak umut dolu beklentilerle kesişen 3 insanın calişmak ve güzel bir gelecek için kaçak yollardan ceplerindeki son parayla umuda kaçış ve son olarak sonu hüsranla biten yolculuk.
Bir göz oda hayali,kimi annesine para göndermek umudu ile iyi bir gelecek kimi rahat bir yaşam çocuğunu okutmak ..bu kitap hiç aklımızın ucundan dahi geçmeyecek mülteci sorunlarını ve gelecek umudu besleyip ülkesini terk eden insanların başlamadan biten umutlarını bizlere anlatıyor
Okuyun OKUTTURUN 
Gassan Kanafânî 
Güneşteki Adamlar
192 syf.
9/10 puan verdi
Anooshirvan Miandji - Aromatik Adam
Tren yolculuğu sırasında ortaya çıkan bir adam etrafındaki insanların sorunlarını çözmeye başlar. Para ihtiyacı olanın cebinde para var eder, gözü az gören birisinin gözünü iyi eder, bileği ağrıyan birisinin bileğini iyileştirir.
Şapkalı, sakallı gizemli bir adam.
Bu olay yerel gazetede çıksa da insanlar itimat etmez fakat ulusal basına sızan bu konuyu araştırmak isteyen bir gazeteci, büyük bir olaya imza atar. Yurt çapında ünlenen şapkalı adam, TV programlarında adı söz edilen ve ülke gündemine oturan kişi olur.
TV programlarında insanlar bilime değil de bu tarz olaylara inanmaya ve bel bağlamaya başlar. Umut tacirleri cahil toplumu ele geçirmek için her türlü çıkar sağlayıcı işlere el atar.
Bir şikayet güvenlik güçlerini harakete geçirir.
Savcı olaya el atar.
Peki bu şapkalı adamın gizemi çözülecek mi?
Sevgilim 
SEVİL ’den harika bir öneriydi. Okurken şu an yaşadığımız zaman dilimini ve ülkemin halini gördüm. Sorgulamayan halk, bilimi arka plana bırakan insanlar, yalaka medya, çıkarcı insanlar….
Tavsiye mi? Kesinlikle evet!
“Sıfır eleştiri, tam inanç ve tam yanılgı!”
“İfade özgürlüğü, saçmalama özgürlüğü değildir.”
“Bilinç düzeyi düşük olan toplumlarda aldatma çok olur.”
“… bizde de ahlaki sınırları olan gazeteciler var ama bir grup var ki bunlar güçten ve çıkardan yanalar. Güç kimde ise onun peşinde koşarlar, omurga yoktur, öyle de böyle de yazarlar.”
Ah Pip! Ahh!
Sonunda bitirebildiğime hala inanamasam da bitirdiğim için kendimle gurur duyduğum bir kitap oldu. Annem bile takdir etti beni ki ilk defa annemin beni bir kitabı okuduğum için tebrik etmesine şahit oldum. Biraz gülümsetmek için yazdım bunları. Şimdi gelelim kitabımıza. 
Charles Dickens'ın okuduğum ikinci kitabı oldu 
Büyük Umutlar. İki şehrin hikayesi de büyülemişti beni ama bu hikaye de derinden sarstı, merak uyandırdı. Gerçi sonunda büyük umutlarını tek tek yitiren sevgili Pip'e içim çok yandı ama hayat da böyle değil mi zaten. Hangimiz umut ettiklerimize kavuşabildik ki tam anlamıyla. Belki de umut etmenin kendisi güzel, nasıl ki menzile varmaktan ziyade yolda olmak anlamlıysa ve hayat kazandığımız zaferlerden çok uğruna verdiğimiz savaşlarla anlam kazanıyorsa, umut etmek de öyle, tutkuyla yaşama tutunmak gibi paha biçilemez, eşsiz.
Romanda en çok dikkatimi çeken vefa duygusu oldu ki sevgili Pip'in inatla unuttuğu fakat gerçekten dost olanın unutmadığı, Pip araya makam para mevki gibi gerçekte değersiz değerlerin girmesine izin verse bile, karşılık beklemeden verilenin sonsuz iyiliğini, vefa ve gerçek dostluğun daha değerli ve daha önemli olduğunu iliklerinize kadar hissediyorsunuz okurken. Ve zavallı Pip'ciğim yüreğinin sesini dinlemesi gerektiğini, yıllarını sevdiklerini kaybederek öğrenmek durumunda kaldı ne yazık ki. Biraz sürpriz sonlu bitti benim için ama iyiler ve iyilik kazandı diyebiliriz. Hayatlarımızdaki gerçek dostların ve gerçek sevgilerin farkına varabilmek dileğiyle herkese keyifli okumalar...
