Çi ye derdê te, bêje ey dil, ey dil
Ji çavan xûn bîreje, bêje ey dil
Ji bo teskîna îş û hireqeta dil
Heme derdan bîreje, ey dil, ey dil
Pertew Begê Hekarî (sedsala XVIII.)
Klasik Kürt yazarları arasında Gorani lehçesiyle eserler yazanlar da vardır. Ehmedê Textî, Şêx Mistefayê Beseranî (1641-1702), Xanay Qubadî (1700-1759), Feqî Qadirî Hemewend, Mewlana Xalid (1777-1826) ile Mahzûnî Kürtçe’nin Goranî lehçesinde kitap yazan klasik edebiyatçılardır. Xanay Qubadî’nin Şîrîn û Xusrew kitabı ile Mewlana Xalid’in Kürtçe divanı, XX. yüzyılın başlarında,
İstanbul’da da dönemin aydın ve yazarları tarafından basılmıştır. Selîm Silêman (XVI.-XVII. yüzyıl), Leyl û Mecnûn adlı manzum eseri kaleme alan klasik Kürt edebiyatçısıdır. Xaris Bêdlîsî (1758), Pertew Begê Hekari (1777-1841) ve Alî Teremoxî de Kürtçe kaleme aldıkları eserlerle Kürt kütüphanesini zenginleştiren klasik yazarlar arasında saygın yerlerini almışlar.
Ehmedê Xanî’nin etkin bir biçimde ön plana çıkardığı milli unsurlar, kendinden sonra gelen Kürt edebiyatçılar tarafından da devam ettirildi. Kürtlerin ortak bir coğrafya üzerinde yaşamalarına rağmen, etkin bir yönetim birliği oluşturamamaları, giderek Osmanlı İmparatorluğu ile Safevilerin yönetsel erk, dil ve kültür üzerinde asimilasyoncu politikalar kullanmaları, medreselerde sürdürülen edebi çalışmalara da yansıdı. Kürtler edebi ürünlerinde milli unsurlara daha fazla yer vermeye başladılar. İlk Kürtçe gramer kitabını hazırlayan XVI. yüzyıl Kürt edebiyatçılarından Alî Teremoxî’nin yanı sıra milli unsurları şiirlerinde ağırlıkla işleyen klasik Kürt edebiyatçılarından biri de Pertew Begê Hekarî’dir.