Hayatım uçsuz bucaksız bir düş.
Kim olduğumu, nasıl bir ruha sahip olduğumu bilmiyorum.
Eğer samimiyetle konuşuyorsam, bunun nasıl bir samimiyet olduğunu bilmiyorum. Var olup olmadığını bilmediğim bir ben'den çeşitli biçimlerde başkayım (o ben bu başkaları mı, onu da bilmiyorum).
Fernando Pessoa
Işık Ergüden’in derlediği ve Türkçeleştirdiği “Pessoa Pessoa’yı Anlatıyor”
48 syf.
10/10 puan verdi
Neden kısa tutulur ki böylesine harika kitaplar?
Fernando Pessoa, yemek masasında dostuyla yaptığı değerlendirmenin sonucunda ortaya çıkmış olan güzel kitap. Anarşizmin niteliğini ve insanlığın kapitalden kurtuluşunun yollarını yeni bir bakış açısı getirerek anlatıyor bizlere. ve bankerliği anarşizme giden yol olarak gösteriyor. En başta ne alaka deyip yadırgamak mümkün ancak Pessoa'yı bir dinleyin derim. Zorbalık, özgürlük, burjuvazi, işçi sınıfı, emek hakkında da yine aynı şekilde çok farklı bir yaklaşımla değerlendirmeler mevcut.
Aslında bu yeni bakış açısını, yine kendisi gibi italyan olan Antonio Gramsci ile birlikte değerlendirilmesi çok daha güzel olabilirdi. Böylesine dolu içerik beklemiyordum açıkçası.
İdeolojik olarak kitap, kapitalizm sonrası anarşist bir toplum ve dünya ortamı öngördüğünden daha bireysel bir anarşist tutum olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Bu ne kadar tutarlı o eleştiri fikirlere göre değişir tabii. Toplumcu anarşizm karşısında Pessoa'nın bireyci anarşist tavrı, muhalif tutumu noktasında tezat oluşturmaz ancak genel olarak ideolojik bir yanılsama mevcut bireyci anarşist hareketin doğasında. Ancak işi ideolojik ve kuramsal analize dökmeden değerlendirmek gerekirse etkisi kolay unutulmayacak muazzam bir eser bırakıp gitmiş Pessoa bizlere.
PESSOA VE HUZURSUZUĞUN KİTABI ÜZERİNE
Peki, kim kurtaracak beni var olmaktan? Ne ölümdür istediğim ne de hayat.*
13 Haziran 1888 saat 15.20'de, Largo de S. Carlos'ta, 4 numaralı evin soldan dördüncü katında, aynı zamanda müzik eleştirmenliği de yapan adalet bakanlığı görevlisi Joaquim de Seabra Pessoa ile Maria Madalena Xavier Pinheiro Nogueria'nın ilk çocuğu Fernando
Pessoa 'nın "Huzursuzluğun Kitabı" adlı eserini okuyalı bir yıldan fazla oluyor ama henüz ona da inceleme ekleme fırsatı bulamadığımı fark etmiş bulunmaktayım bu vesile ile.Keşke eklemiş olsaymışım. Çünkü bu kitabın domino taşlarından biri de "Huzursuzluğun Kitabı" adlı eserde karşımıza çıkan Bernardo Soares'tir.Ki zannımca
Pessoa’nın “Savaşın tek bir kurşunudur bu kitap”dediği kitap.Bence Huzursuzluğun kitabından önce okunması gerekir ki Pessoa’nın kimliklerine hakim olunabilsin.
Yaşam kuralları ve irade gücü kısmında değindikleri özellikle okunmalıdır.
Birçok kimlik oluşturmuştur ama aralarında en yakın bulduğum C.R Anon,Kardeş Maurice,Alexander Search oldu.
28 yaşında hayatta hiçbir şey yapmadım diyen Fernando’nun insanın aklına gelebilecek kötü ve iyi her düşünceyi tasarlayıp önümüze koyması...çok çok değerli.
Her zaman yaşamın seyircisi oldum demiştir ve seyirci olduğu bu acımasız dünyayı bizlere anlatmıştır.
Son olarak kitapta mektuplardan birinde kendi hakkında şöyle diyor : “Erkek zekasına sahip,dişi mizaçlı biriyim” Her şeyin zıtlığından biraz kendine katan güzel yazar,şair ve ressam.
Kitabına yazmak istediği ön sözü gibi;
“İnsan okurken yaşamaya ara verir.Şimdi bu noktaya erişmeye çalışın.Yaşamayı kesin ve okuyun ! Yaşam nedir ki?”
Lütfen yaşamınıza ara verin ve Pessoa okuyun.
280 syf.
·
Not rated
Pessoa, her yazdığı satır her bir hücreme dokunan adam.Slvia Plath ne kadar hüzün kraliçesiyse sende bir o kadar hüzün kralısın benim gözümde.Yeterince huzursuzdum.Sayende huzursuzluğuma huzursuzluk kattım.Bunu daha "Huzursuzluğun kitabı" kitabını okumadan söylüyorum.Birazdan o kitabına da başlayacağım sanırım yanımda bana kalp masajı